زمان مطالعه: 16 دقیقه ولی خیلی زود جلو می‏آید. با اشاره به بازویش می‏خواهد تو درجه‏ات را به او بفهمانی. ولی تو سرباز نبوده‏ای. با دستپاچگی تمام حروف بسیجی را شمرده شمرده و با لحن خارجی به او می‏گویی. مترادف انگلیسی آن را هم نمی‏دانی. ولی باید او را متوجه کنی.چون هر لحظه که می‏گذرد، علامت سؤال چهره‏اش بزرگتر می‏شود… ناگهان با دستانت، ادای

زمان مطالعه: 9 دقیقه این دوران هم به پایان می‏رسد. آلمان و اروپا با تمام جاذبه‏های کاذب و فریبنده‏اش را باید ترک کرد. باید به ایران برگشت. چه کلمه‏ی زیبایی، ایران! زیباتر از آن ایران اسلامی است. جایی که امام تنفس می‏کند، جایی که شهیدان از جسمهایشان گذشته‏اند، جایی که خانواده‏های شهدا، به امید دیدار در قیامت، چهره‏ی عزیزانشان را مرور می‏کنند، جایی که

زمان مطالعه: 7 دقیقه نمی توانی در شهر بمانی. هر چه خود را به بازیهای دنیوی مشغول می‏کنی، فایده ندارد.تو جبهه را می‏خواهی، درد جسمی هم باز دارنده‏ی اشتیاق تو نیست. عاشق شده‏ای. وصل را می‏طلبی. هجران تو را می‏کشد. بهانه می‏گیری. شبها خواب جبهه را می‏بینی. روزها در اشتیاق جبهه، مجنون وار می‏گردی. شبها مثل جبهه بدون رختخواب گرم و نرم می‏خوابی. کم

زمان مطالعه: 4 دقیقه اما آن صحنه‏ی غمناک می‏آید. دلها شکسته. اشکها روان می‏شود. قلبها می‏سوزد. یک جرعه جام زهر، پذیرش قطعنامه، از سوی امام. قطعنامه 598 از سوی امام قبول می‏شود و طبق آن جنگ پس از مراحلی که از سوی سازمان ملل تعیین شده خاتمه می‏یابد. نمی‏توان گفت همه چیز به هم می‏ریزد، ولی باور کردنی نیست. چرا امام طی آن پیام،