وضعیت طبیعی منطقه

هور منطقه‏ای است عموما هم‏سطح دریا که در بعضی جاها سطح آب دو تا سه متر بالاتر از آب دریا است و نسبت به مناطق همجوار

گودتر می‏باشد و در مسیر رودخانه‏های قدیمی و دائمی به وجود می‏آید.

در منطقه هورالهویزه آب رودخانه سوئیب – که ادامه نهر سابله (نهر انشعابی کرخه) بوده و از وسط هور می‏گذشته – بعدها به علت مسدود شدن مجاری خروجی رودخانه، در سطح زمین‏های اطراف پخش و به آب هورالهویزه اضافه شده است.

روییدنی‏های منطقه هور عبارتند از:

»نی«: ارتفاع آن از 2 تا 7 متر است و عمدتا در جاهای عمیق می‏روید.

»بردی«: ارتفاع آن معمولا 1 تا 2 متر است.

»چولان«: در جاهای کم‏عمق می‏روید و ارتفاع آن کمتر از 50 سانتی‏متر است.

به علت پوشش فشرده سطح هور از نی، بردی و چولان، تردد در آن تنها از معابری خاص (آبراه‏ها، نهرها و یا محل عبور حیوانات وحشی) صورت می‏گیرد.