هر چه جنگ ایران و عراق تداوم مییافت در مسیر تحقق استراتژی ایران پیچیدگی و دشواری بیشتری بروز میکرد. البته حفظ ابتکار عمل و اجرای عملیاتهای بزرگ که نقش تعیین کنندهای در موازنهی سیاسی – نظامی جنگ داشت، ضرورتی انکار ناپذیر برای کشور و انقلاب بود، دستیابی به برتری در موازنه نیز بستگی بسیار به عملیاتی داشت که طی آن تمام توان دشمن به رویارویی کشیده شده و منهدم شود در واقع، انهدام دشمن و تصرف زمینهای استراتژیک از هدفهای اساسی جنگ به شمار میرفت. از این رو، عملیات والفجر 8، برای تحقق استراتژی تنبیه متجاوز در بعد نظامی و به ویژه در بعد سیاسی اهمیت بسزایی داشت. مهمترین هدفهای سیاسی – نظامی این عملیات چنین بود: 1 – تصرف شهر فاو 2 – تسلط بر اروند رود 3 – تهدید بندر امالقصر 4 – هم مرزی با کویت. 5 – مسدود کردن راه ورود عراق به خلیج فارس. 6 – تأمین خورموسی و امکان تردد کشتیها به بندر امام خمینی. 7 – انهدام سکوهای پرتاب موشک عراق در منطقه فاو.