جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

مواضع شوروی (1)

زمان مطالعه: 5 دقیقه

تلاش‏های پنهانی امریکا برای برقراری رابطه با ایران و آثار احتمالی

این رابطه در تغییر موازنه سیاسی – نظامی در منطقه خلیج‏فارس و خاورمیانه به سود امریکا، مواضع و رفتار شوروی را در برخورد با ایران و عراق و امریکا عمیقا تحت تأثیر قرار دارد که بخشی از نشانه‏های آن در برخورد تبلیغاتی روس‏ها علیه ایران و تجهیز و تقویت عراق، ظهور کرد.

در عین حال شوروی با توجه به شکست سیاست پنهانی امریکا برای برقراری رابطه با ایران و به دست‏گیری ابتکار عمل در جنگ ایران و عراق، علی‏رغم موضع‏گیری و تشدید فشار علیه ایران، یک هیئت اقتصادی به ریاست کنستانتین کاتاشف رئیس کمیته دولتی روابط اقتصاد خارجی شوروی به تهران اعزام کرد. آقای هاشمی رفسنجانی رئیس مجلس شورای اسلامی در ملاقات با کاتاشف از مواضع شوروی در برخورد با ایران به ویژه حمایت شوروی از عراق انتقاد کرد:

»متأسفانه مسئولین کشور شما به ادله‏ای که برای ما قابل قبول نیست، به گونه‏ای دیگر عمل می‏کنند. شما با توجه به اینکه می‏دانید عراق کشور متجاوزیست چرا او را تقویت می‏کنید تا برای ناتوان کردن یک کشور شدیدا ضد امپریالیستی تلاش کند؟ شما که می‏بینید عراق برخلاف تمام موازین بین‏المللی عمل می‏کند، چطور به او کمک می‏کنید تا به انقلاب مردمی و ضد امپریالیستی ایران صدمه وارد کند؟» (1).

آقای هاشمی در ادامه با اشاره به مواضع تبلیغاتی شوروی علیه ایران اظهار کرد:

»متأسفانه در رابطه برخورد اخیر ما با امریکا، شما در رسانه‏های جمعی خودتان این مسئله را به گونه‏ای مطرح کردید که گویا ایران به خواست امریکا می‏خواهد جنگ را طولانی کند، حال آنکه حق این بود که شما در رسانه‏هایتان از این حرکت ما به عنوان یک پیروزی بزرگ از یک کشور جهان سوم یاد می‏کردید.» (2).

همچنین رئیس جمهور در ملاقات با این هیئت ضمن اشاره به

مواضع ایران در مسئله افغانستان و مشکلاتی که شوروی با تداوم حضور نظامی در این کشور، درگیر آن شده است، اظهار کرد:

»ما در رابطه با افغانستان که مسئله شماست، حاضر شدیم همکاری کنیم تا این کشور به صورت مستقل باقی بماند و غربی‏ها در آنجا حاضر نباشند، این مسئله را دوستانه مطرح کردیم و نمی‏خواهیم یک حرکت سیاسی انجام دهیم، اما شما با حضور نظامی‏تان در آنجا، متأسفانه کار را گره می‏زنید.» (3).

تداوم تیرگی در روابط سیاسی ایران و شوروی به ادامه حملات تبلیغاتی دو کشور علیه یکدیگر منجر شد. به ویژه در وضعیتی که عراق به شهرها و مراکز غیرنظامی، تأسیسات صنعتی و آب و برق کشور حمله می‏کرد، افزایش حمایت شوروی از عراق این گمان را تقویت می‏کرد که در چنین شرایطی اقدامات عراق با هماهنگی و حمایت شوروی انجام می‏پذیرد. همین امر جو تبلیغاتی داخل کشور را علیه شوروی تشدید می‏کرد و آنها نیز برای توجیه اقدامات و سیاست‏های خود در حمایت از عراق، اقدام به موضع‏گیری می‏کردند. روزنامه ایزوستیا چاپ شوروی در مقاله‏ای تحت عنوان مقایسه عجیب می‏نویسد:

»بسیاری از بلند پایگان ایران در اعلامیه‏هایشان به دشمنی با کشور ما ادامه می‏دهند. آنها علنا در مورد سیاست اتحاد شوروی قضاوت کرده و سعی می‏کنند رفتار این کشور در قبال ایران را جابرانه توصیف نمایند.» (4).

شوروی در چنین شرایطی با توجه به وضعیت نامساعد عراق، برای حفظ منافع خود در منطقه و منفعل کردن ایران و همچنین رقابت با امریکا، با تأکید بر «ضرورت پایان جنگ» سیاست خارجی و تبلیغاتی نسبتا فعال و گسترده‏ای را در پیش گرفت. سفیر شوروی در کویت طی مصاحبه‏ای با الوطن حمایت شوروی از عراق را اعلام کرد:

»ما در جهت پایان فوری جنگ بر اساس عدم پیروزی یک طرف و شکست طرف دیگر و حفاظت از موجودیت دو کشور تلاش می‏کنیم.

… ما در مذاکرات دو جانبه با طرفین جنگ، تلاش‏های گسترده‏ای را در جهت متقاعد کردن آنان برای توقف جنگ مبذول داشتیم. ما در مذاکراتمان با تمام کشورهای جهان از جمله امریکا مسئله پایان دادن به جنگ ایران و عراق را مطرح کردیم و گام‏های مشترکی در این زمینه برداشتیم، اما واشنگتن به ویژه پس از ارسال محموله‏های سلاح به ایجاد راه‏حلی برای توقف جنگ کمک نکرده است.» (5).

تنها سه روز پس از آغاز عملیات کربلای 5 و پیشروی رزمندگان در منطقه شرق بصره، شوروی‏ها دوباره بر موضع جدید خود تأکید کردند:

»اتحاد شوروی با دعوت به پایان دادن به جنگ ایران و عراق معتقد است که مسائل مورد اختلاف میان دو کشور باید پشت میز مذاکرات سیاسی حل شود نه در میدان نبرد… دولت شوروی آماده است با هر گونه مساعی شرافتمندانه و سازنده جهت متوقف کردن این جنگ طولانی به اجرای راه‏حل‏های مسالمت‏آمیز کمک همه‏جانبه نماید.» (6).

همچنین سفیر شوروی در سازمان ملل طی مصاحبه‏ای به نکته‏ای اشاره کرد که بیانگر ماهیت تلاش‏های به ظاهر صلح‏طلبانه شوروی بود و نوعی هشدار به ایران ارزیابی می‏شد. (7) وی در این مصاحبه گفت:

»تا زمانی که ایران معتقد باشد می‏تواند از طریق نظامی بر عراق چیره شود، مسکو روش خود را تغییر نخواهد داد… مسکو

هیچ گونه تردید برای تأمین اسلحه عراق به خود راه نمی‏دهد.» (8).

شوروی فروش سلاح به عراق و تجهیز این کشور را به نحو آشکاری از سر گرفت. هسته اصلی سیاست جدید شوروی حمایت از عراق بود و پیش‏بینی می‏کردند که در چارچوب این تلاش قادر خواهند بود با گسترش و تحکیم روابط با عراق، ایران تحت فشار قرار دهند و بدین طریق با به دست‏گیری ابتکار عمل در جنگ ایران و عراق اوضاع را به سود شوروی در برابر امریکا تثبیت نمایند. اظهارات مسئول سیاسی امور خاورمیانه در حزب کمونیست شوروی، بخشی از ماهیت و اهداف شوروی را آشکار می‏سازد:

»شوروی ارسال سلاح به عراق را به خاطر بازگرداندن موازنه نظامی و سیاسی میان ایران و عراق از سر گرفت و نه به خاطر اینکه جنگ ادامه یابد. ایرانیان امیدهای زیادی به برتری قدرت نیروی انسانی خود دارند و ممکن است این برتری در توازن نظامی اخلال وارد آورد و از این رو شوروی ارسال سلاح به عراق را آغاز کرده است و این کار همچنان ادامه دارد. تجهیز مجدد عراق به سلاح توسط شوروی تمایل این کشور جهت برقراری آتش‏بس میان طرفین را نشان می‏دهد. ما این نظر را از طریق کانال‏های دیپلماتیک به مقامات ایرانی رسانده‏ایم و در سال گذشته میلادی به هنگام مسافرت یک هیئت اقتصادی ایرانی، طرح شوروی برای پایان دادن به جنگ را با آنان در میان گذاشتیم.» (9).

بمباران تهران، متعاقب تشدید جنگ شهرها، موجب گردید به مواضع و اقدامات شوروی در حمایت از عراق و تناقض آن با ادعای صلح‏طلبی شوروی، انتقاد و حمله شود. طوری که هاشمی رفسنجانی در خطبه نماز جمعه گفت:

»شما ببینید شوروی که داعیه صلح‏طلبی دارد، امروز چه خبر است، شهرهای ما را می‏زند این موشک‏ها را که عراق در یک روز می‏تواند 10 تا 15 تای آنها را شلیک کند، اینها را کی (به عراق) می‏دهد؟ ما که می‏دانیم شوروی‏ها اینها را می‏سازند، ما که می‏دانیم این

میگ‏های 25 که از ارتفاع بالا می‏آیند و بمب می‏اندازند، از اسلحه‏های استراتژیک شوروی است که اگر او اجازه ندهد، اینها نمی‏آیند.» (10).

امام خمینی نیز در دهه فجر به مناسبت سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی با حمله به ابرقدرت‏ها به ویژه امریکا به عنوان رأس همه مفاسد و شوروی و فرانسه که بیشترین امکانات تهاجم به شهرها را اعم از موشک، بمب و هواپیما در اختیار عراق گذاشته‏اند، فرمودند:

»مردم ما و ملت‏های جهان آنان را در این جنایت‏ها و خیانت‏ها سهیم می‏دانند.» (11).


1) روزنامه اطلاعات، 19 / 9 / 1365.

2) اداره کل مطبوعات خارجی وزارت ارشاد اسلامی، بولتن «بررسی مطبوعات جهان«، شماره 1207، 17 / 10 / 1365، روزنامه ایزوستیا چاپ شوروی.

3) روزنامه کیهان، 19 / 9 / 1365.

4) مأخذ 60.

5) خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه «گزارش‏های ویژه«، 15 / 10 / 1365، نشریه الوطن، 14/ 10 / 1365.

6) خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه «گزارش‏های ویژه«، 19 / 10 / 1365، رادیو مسکو.

7) بیانیه شوروی آشکارا به سود عراق بود. علاوه بر این، تلاش برای بهره‏گیری از مشکلات امریکا در قبال ایران و عراق نیز بخش دیگری از اهداف شوروی بود که در روند جدید دنبال می‏شد. سفیر جمهوری اسلامی در مسکو در اولین فرصت طی ملاقات با وزیر خارجه شوروی ضمن اعتراض به اظهارات سفیر شوروی در سازمان ملل، در خصوص اشکال اساسی بیانیه اخیر این کشور درباره جنگ گفت: »پایه این بیانیه بر این جمله نهاده شده که برای پایان دادن جنگ باید به آینده نگاه کرد و نه به گذشته، در حالی که این موضع هم به لحاظ تئوری و هم به لحاظ عمل قابل قبول نیست. بر همین اساس صدام که بیش از 6 سال است بزرگترین جنایات را علیه ملت مسلمان ایران انجام داده، لازم است که مجازات شود.» (روزنامه رسالت، 25 / 10 / 65، خبرگزاری جمهوری اسلامی(.

8) روزنامه جمهوری اسلامی، 20 / 10 / 1365، رادیو امریکا.

9) خبرگزاری جمهوری اسلامی، 25 / 10 / 1365، روزنامه الوطن.

10) روزنامه کیهان، 27 / 10 / 1365.

11) روزنامه کیهان، 18 / 11 / 1365.