پس از کسب آمادگیهای لازم، عملیات فتحالمبین در ساعت 30 دقیقه بامداد دوم فروردین 1361 با رمز مبارک یا زهرا (س) و با چهار قرارگاه قدس، نصر، فجر و فتح آغاز شد.
در این عملیات، مأموریت قرارگاههای قدس و فتح در مقایسه با قرارگاههای نصر و فجر از اهمیت بیشتری برخوردار بود. پس از آنکه دشمن از مأموریت رزمندگان در محور قرارگاه فتح آگاه شد، مأموریت قرارگاه قدس اهمیت بیشتری یافت زیرا قوای دشمن از مأموریت نیروهای خودی در این محور کاملا غافل بودند، در نتیجه هر موفقیتی در محور قرارگاه قدس که با تهدید عقبه و اشغال مواضع
دشمن در منطقهی عینخوش همراه بود، هوشیاری آنها در محور قرارگاه فتح را جبران میکرد. در واقع قرارگاه قدس میتوانست مهمترین خطوط مواصلاتی و تدارکاتی عراق در محور دهلران، عینخوش و پل نادری را قطع کند که در این صورت، ورود نیروهای احتیاط ارتش عراق به منطقه با مشکلاتی همراه میشد و راه عقبنشینی نیروهای لشکر 10 ارتش عراق نیز قطع میگردید.
با شروع عملیات، نیروهای قرارگاه قدس – که به دلیل طولانی بودن مسافت، قبلا از محل استقرار خود حرکت کرده و در مواضع مناسبی در نزدیکی دشمن مستقر شده بودند – با تهاجم به نیروهای عراقی، ضمن آزاد کردن بخشی از جاده دهلران – پادگان کرخه، در عینخوش مستقر شدند. همچنین در این حمله منطقه کمرسرخ، امامزاده عباس و تپههای 202 به تصرف نیروهای خودی درآمد.
در محور قرارگاه نصر، نیروهای این قرارگاه علاوه بر تصرف اهداف خود در غرب پل نادری شامل سه راهی قهوهخانه، کوت کاپن و تپه چشمه، ارتفاعات شمال شرقی منطقه یعنی شاوریه و علی گرهزده را نیز آزاد نمودند و با پیشروی در عمق، نیروهای دشمن را منهدم کردند.
در محور قرارگاه فجر، به دلیل جبههای بودن تک و تسلط داشتن بر منطقه، نیروهای خودی پس از درگیری با دشمن در خطوط اول، به مواضع خود عقبنشینی کردند.
سرعت عمل قرارگاههای قدس و نصر سبب شد، توپخانه دشمن در علی گرهزده با بیش از 82 قبضه توپ سقوط کند که این امر در سرعت پیشروی رزمندگان و کاهش تلفات آنان بسیار مؤثر بود.
با روشن شدن هوا، دشمن – که متحمل تلفات بسیاری شده بود – توان خود را در منطقه عینخوش متمرکز کرد و با بهرهگیری از نیروهای رانده شده از محور رقابیه، تلاش گستردهای را به سمت
امامزاده عباس از شرق به غرب آغاز کرد و در مرحله اول توانست امامزاده عباس را به تصرف در آورد. در این میان، مقاومت نیروهای تیپ 14 امام حسین (ع) در برابر فشارهای دشمن در روز اول عملیات بسیار بااهمیت بود. اگر پاتک عراقیها در این محور با موفقیت همراه میشد، تمام دستاوردهای شب اول عملیات از دست میرفت و تداوم عملیات نیز با مشکلات اساسی روبهرو میشد.
همچنین در روز دوم عملیات، دشمن در محور عینخوش با تلاش بسیار توانست تپههای 202 را نیز تصرف کند اما در تصرف کمرسرخ و عین خوش ناکام ماند.
