این محور در جنوب منطقه عملیاتی قرار داشت و تنگهی رقابیه و تپه برقازه (در جنوب و جنوب غربی) حساسترین عوارض منطقه محسوب میشدند. محور عملیات قرارگاه فتح جناح لشکر 1 مکانیزه ارتش عراق بود که در صورت تصرف و تأمین آن، علاوه بر دور خوردن نیروهای دشمن در منطقهی عینخوش و تهدید عقبهی لشکر 1 مکانیزه در محور دوسلک و غرب آن، امکان تأمین خط پیوسته پدافندی با اتکا به ارتفاعات تینه و میشداغ – از عینخوش تا تنگهی چزابه – فراهم میشد، ضمن اینکه دشمن مجبور میشد بیشتر نیروهای خود را در پشت رودخانه دویرج مستقر کند.
عملیات فتحالمبین برای دستیابی به اهداف موردنظر در سه مرحله اجرا میشد. در مرحله اول، با آغاز عملیات، باید هدفهای علی گرهزد، شاوریه، ابوصلیبی خات و تنگه رقابیه تصرف و تأمین
میشد. در مرحله دوم و پس از تأمین کلیه هدفهای مرحله اول، نیروهای خودی باید با ادامه تک، عینخوش، تنگه ابوغریب و تپههای غرب چنانه را تصرف و تأمین میکردند و در مرحله سوم، نیروهای ارتش و سپاه در شمال و جنوب منطقه به تشکیل خط پدافندی اقدام میکردند. (1).
1) مأخذ 5 ص 203.
