با افزایش فعالیت رزمندگان در این منطقه، اداره کل اطلاعات نظامی ارتش عراق اطلاعات زیر را که حاکی از پی بردن به قصد رزمندگان اسلام برای هجوم به منطقه بستان و هویزه بود، برای یگانها و واحدهای خود مستقر در منطقه عمومی عملیات ارسال کرد:
1- تجدیدنظر در سازمان رزمی و آرایش یگانهای دشمن و تقویت بعضی از این یگانها همراه با گسترش دادن مناطق آب گرفته.
2- افزایش فعالیتهای گشتزنی، جمعآوری اخبار شناساییهای مکرر و عکاسی هوایی که آخرین آن در تاریخ 4 / 9 / 1360 بوده است.
3- نزدیک شدن تدریجی به یگانهای ما و کاهش عمق منطقه بین دو خط تماس و احداث تعدادی خاکریز و بالا بردن ارتفاع بعضی از آنها.
4- کاهش گلولههای توپخانه و علامتگذاری زمین برای هماهنگی و تعیین سمت و ثبت تیر.
5- تغییر مکان پاسگاه فرماندهی لشکر 16 زرهی به منطقه جلو در ابوحمیظه و اقدام یگانهای این لشکر برای تهیه طرحهای تعرضی و اقدامات هماهنگی نظیر لغو مرخصیها و ذخیره کردن مهمات و هماهنگ کردن دستورات مخابراتی.
6- تقویت یگانهای منطقه با حدود 5000 تن از داوطلبان پاسدار.
7- آشکار شدن پارازیتهای دشمن در منطقه هویزه و سرپلهای کرخه کور.
8- درخواست واگذاری ماسک ضدگاز.
9- درخواست تأمین پوشش هوایی در منطقه سوسنگرد.
در واقع اداره اطلاعات ارتش عراق که با تجزیه و تحلیل تحرکات رزمندگان، به قصد نیروهای ایرانی برای حمله پی برده و حتی زمان آن را پیشبینی کرده بود، با مشخص کردن هدفهای تک خودی و چگونگی اجرای احتمالی آن و ارسال آن برای یگانهایش، به آنها چنین هشدار میدهد:
»ایرانیان تکی تعرضی شدیدا فعال در منطقه بستان تا هویزه طرحریزی نمودهاند که بیش از 3 تیپ زرهی و یگانهای پیاده و داوطلبان و پاسداران در اجرای آن شرکت خواهند نمود.
هدف نزدیک دشمن (ایران) عبارت است از رسیدن به جاده تعاون (جادهای که شهر بستان را به هویزه متصل میکند) و به موازات آن دشمن (ایران) در منطقه شمال کرخه با استفاده از یگانهای لشکر 92 برای فشار به منطقه تیپ 26 زرهی با تقدمهای زیر اقدام میکند:
1- تک با یک نیروی زرهی در محور بستان پس از عبور از نهر سابله.
2- ادامه تک به طرف آبادی ابوسخیل (7499) و ادامه تک به سمت هور هویزه.
3- پیشروی در امتداد محور هویزه و جفیر در صورت انهدام نیروهای دفاعی ما به صورت کامل.
از فعالیتهای مذکور چنین استنباط میشود که ساعت شروع تک احتمالی دشمن (ایران) زودتر از ساعت 2300 روز 6 / 9 / 1360 نخواهد بود. بنابراین ضروری است که از ساعت 0001 مورخ 7 / 9 / 1360 یگانها به مدت 72 ساعت به طور صددرصد آماده باشند.«
با توجه به موارد بالا، ارتش عراق به یگانهای مستقر در منطقه دستورات زیر را ابلاغ کرد:
»ذخیره کردن انواع مهمات و افزایش مهمات خط اول و دوم.
– تقویت مواضع در عمق.
– به جلو کشیدن تانکها.
– اعزام گشتی و دیدهبان.
– استفاده از رزمندگان ارتش خلق که در یگانها موجود میباشند برای حفاظت و کنترل مناطق ثابت و حیاتی.» (1).
1) سند شماره 35225. مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ.
