جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

دیدگاه محافل سیاسی و خبری درباره‏ی وضعیت ایران‏ پس از عملیات ثامن‏الائمه

زمان مطالعه: 5 دقیقه

بررسی اظهار نظرها، گزارش‏ها و تحلیل‏های خبری رسانه‏های جهان و شخصیت‏های سیاسی دنیا بعد از پیروزی عملیات ثامن‏الائمه (ع(، نشان دهنده‏ی وضعیتی دوگانه از ایران در بیان آنها است. رسانه‏های غربی به موازات پخش اخبار اقدامات گروه‏های ضدانقلاب برای جلوگیری از ثبات و بحرانی جلوه دادن اوضاع داخلی، خبر پیروزی نظامی رزمندگان را به صورت کمرنگ منتشر کردند. نحوه انعکاس اخبار جنگ چنان بود که گویی پیروزی‏های ایران تأثیری بر سرنوشت از قبل تعیین شده جنگ – یعنی شکست ایران – ندارد لذا به رغم اعلام پیروزی نظامی ایران و شکست نظامی عراق در عملیات ثامن‏الائمه (ع(، اوضاع کلی جنگ را همچنان به عنوان یک بن‏بست نظامی ارزیابی می‏کردند و چنین تبلیغ می‏کردند که تنها تحولات سیاسی که به جابه‏جایی قدرت در دو کشور و بویژه در ایران منجر شود، می‏تواند جنگ را از این بن‏بست رهایی بخشد. به بیان دیگر، گرچه شکسته شدن حصر آبادان با وجود ناباوری‏های اولیه مورد پذیرش محافل سیاسی و نظامی دنیا قرار گرفت، اما به نظر کارشناسان نظامی و متحدان عراق این پیروزی به این معنا نبود که روند جدیدی در جنگ آغاز شده و اوضاع به سود ایران تغییر کرده باشد.

در چنین وضعیتی رسانه‏ها و محافل سیاسی – نظامی غرب و متحدان عراق، چند موضوع را سوژه اصلی برنامه‏های خبری و تحلیلی خود قرار دادند تا حوادث جبهه‏های جنگ را تحت‏الشعاع قرار دهند:

1 (شایعه انحلال ارتش و اعدام ارتشیان، ایجاد بدبینی بین سپاه و ارتش: رادیوهای گروه‏های ضدانقلاب، بویژه سلطنت طلبان، بیشتر در این زمینه به دروغ‏پردازی اقدام کردند تا نیروهای ارتش را به نظام جمهوری اسلامی بدبین کرده و از همکاری آنها با سپاه بکاهند. رادیو ایران، ارگان سلطنت طلبان در این باره گفت: «رژیم جمهوری اسلامی درصدد اجرای یکی از خائنانه‏ترین طرح‏ها در طول حیات خود است، زیرا اکنون آماده می‏شود که به زودی انحلال ارتش را اعلام و با خلع سلاح نیروهای سه‏گانه مسلح قانونی، سپاه پاسداران را به صورت تنها نیروی مسلح کشور درآورد. به همین منظور طرحی سری تهیه و به مجلس شورا تسلیم شده که به صورت بسیار محرمانه مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد. بر اساس این طرح قرار است به محض تهیه مقدمات و ایجاد آمادگی لازم، یک موافقتنامه صلح با عراق منعقد گردد و به جنگ خاتمه داده شود. سپس بلافاصله و در مدت کوتاهی همه ارتشیان مرخص شوند و جایشان به افراد سپاه پاسداران داده شود.» (1).

همچنین انتشار اخبار کذب درباره اعدام نیروهای ارتش به ویژه خلبانان، اقدام دیگری برای ایجاد کینه و ستیزه‏جویی بین نیروهای مسلح و سست کردن روحیه نیروهای متعهد ارتش بود. از جمله این نوع تلاش‏ها، یکی از گزارش‏های خبرگزاری رویتر است که در آن آمده است: «عده‏ای از خلبانان به خاطر اتهام مخالفت با رژیم و سرپیچی از دستورات، به جوخه‏های اعدام کشانده شده‏اند. این در حالی است که منازل افسران و درجه‏داران بازنشسته ارتش در روزهای اخیر مورد هجوم و حمله پاسداران قرار گرفته است.» (2).

2 (ناتوانی دولت ایران در اداره حکومت و احتمال وقوع کودتا، محور دیگر تبلیغات رسانه‏های غربی بود تا وانمود کنند که حیات سیاسی جمهوری اسلامی به پایان راه نزدیک شده است. از جمله نشریه

آلمانی فرانکفورترالگمانیه نوشت: «ایران کشوری که یکی از با ثبات‏ترین کشورهای جهان بوده و کشورهای جهان برای داشتن مناسبات با آن به رقابت با یکدیگر دست می‏زدند، اکنون به لبه پرتگاه نزدیک شده، زیرا خواست مسئولین حکومتی، یعنی انهدام فرهنگ و اقتصاد و ثبات اجتماعی، می‏رود تا به صورت وضعی دردناک جلوه کند.» (3) یکی از نشریات وابسته به گروه‏های ضدانقلاب نیز آرزو می‏کند که: «در آینده یک دولت مرکزی قوی مانند دولت شاه فقید حتما روی کار خواهد آمد و به وضع ایران سر و سامان خواهد داد.» (4) همچنین برخی نشریات به نقل از بروس لینگن کاردار سفارت سابق امریکا در تهران نوشتند که:

»یک رژیم جدید احتمالا به رهبری یک شخص ناشناس که در داخل ایران از پشتیبانی ارتش برخوردار است، روی کار خواهد آمد. این رژیم جدید شدیدا تمایلات ملی و اسلامی داشته و غیر متعهد خواهد بود.» (5).

در همین حال نشریه کویت تایمز در تحلیلی از جنگ نوشت: «حکام ایران به خاطر مشغول نگهداشتن ارتش در جبهه‏ها و در نتیجه حصول اطمینان از اینکه کودتایی احتمالی علیه آنها روی نخواهد داد به ادامه شرایط جنگی علاقه‏مند هستند.» (6).

3 (نقض حقوق بشر موضوع تبلیغاتی دیگری بود که غرب با انتشار اخبار دروغ درصدد خدشه‏دار کردن وجهه نظام جمهوری اسلامی در افکار عمومی جهان بود. به عنوان نمونه، وزیر دادگستری آلمان در مصاحبه‏ای گفت: «از اعدام کودکان و اینکه پدران و مادران مجبورند تا فرزندان خود را به مقامات امنیتی معرفی کنند، بسیار رنج می‏برد.» (7) این در حالی است که رسانه‏ها و تحلیل‏گران غربی با نادیده گرفتن اقدامات تروریستی گروه‏های ضدانقلاب، به ویژه سازمان مجاهدین خلق (منافقین(، ضمن حمایت از اقدامات تروریستی آنها، تلاش‏های بازدارنده نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی را برای برقراری امنیت نکوهش کرده و نظام جمهوری اسلامی را به ایجاد

اختناق و سلب آزادی محکوم می‏کنند. در این خصوص رادیو آلمان با لحنی دلسوزانه ادعا می‏کند که دولت اسلامی ایران به جهان تصویری مخدوش و وحشتناک از دین جهانی اسلام ارائه می‏کند. (8).

همچنین خبرگزاری آسوشیتدپرس، رادیو لندن و روزنامه فرانس‏سوار در اقدامی همسو ادعا کردند که در ایران مخالفین به طور بی‏رویه اعدام و اقلیت‏های مذهبی آزار و اذیت می‏شوند و این ادعاهای خود را به عنوان مصادیق نقض حقوق بشر اعلام کردند. (9).

4 (صلح‏طلبی عراق و جنگ‏افروزی ایران، محور دیگر تبلیغات رسانه‏های خارجی بود که پس از ناکامی عراق در تحقق اهداف خود از حمله به ایران، به طور مستمر ادامه داشت و در حالی که حدود 15000 کیلومترمربع از خاک ایران در اشغال ارتش عراق بود، از رژیم عراق به عنوان حکومت خواهان صلح یاد می‏شد و متقابلا ایران را به دلیل ایستادگی برای احقاق حقوق تضییع شده‏اش و مقاومت برای دفع تجاوز، کشوری جنگ‏افروز قلمداد می‏کردند.

5 (ادعای توسعه‏طلبی جمهوری اسلامی ایران: این تبلیغات روانی رسانه‏های خارجی که از آغاز پیروزی انقلاب اسلامی برای ترساندن حکام منطقه شروع شده بود و به مناسبت‏های مختلف تشدید می‏شد، در این زمان که ترور انور سادات در مصر به وقوع پیوسته بود، گسترده‏تر شد و با اتهام زدن به ایران مبنی بر همکاری با تروریست‏ها در قتل سادات، تبلیغات تازه‏ای شروع شد. در این باره حسنی مبارک رئیس جمهور مصر در مصاحبه با روزنامه الاهرام اعلام کرد که سازمان تروریستی مسئول قتل انور سادات، درصدد تحقق بخشیدن به انقلابی شبیه انقلاب خمینی در مصر بود. حسنی مبارک در این مصاحبه بارها کلمه خمینی را به کار برد تا به این وسیله عملیات نظامیان حکومتی مصر را به عنوان عملیات هدایت شده از طرف ایران وانمود کند. او بدون ذکر نام کشوری، افزود مدرکی در دست است که تروریست‏ها از لحاظ مالی از خارج تأمین شده‏اند. (10).

رادیو کلن آلمان نیز در تفسیری گفت:»رژیم مذهبی ایران مایل به

توسعه‏طلبی در منطقه است. ولی دلیل اصلی که چرا کشورهای نفت‏خیز خلیج فارس رژیم مذهبی ایران را قبول ندارند باید مورد جست و جو قرار گیرد. آنها با وجود آنکه خود کشورهای اسلامی هستند ولی به انقلاب افراطیون و بنیادگرایان ایران به چشم یک حالت و یا جریان فوق‏العاده نگاه می‏کنند.» (11).

6 (شایعه همکاری ایران با اسرائیل و خرید سلاح از آن، خبرپراکنی درباره کاهش روابط اقتصادی ژاپن با ایران به دلیل بمباران مجتمع پتروشیمی ایران و ژاپن به وسیله هواپیماهای عراقی و عدم تمایل به کار متخصصان صنعتی ژاپن به سبب ناامنی جانی، ادعای گسترش جو نارضایتی در جامعه به ویژه میان قشر کارگر، وجود جنگ قدرت میان تفکر انقلابی و میانه‏رو در حاکمیت، گسترش دامنه اختلاف داخلی میان احزاب، وجود نابسامانی‏های اقتصادی در سطح کلان و خرد، از دیگر موضوعات خبری رسانه‏ها و محافل سیاسی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران بود که در فاصله دو عملیات ثامن‏الائمه و طریق‏القدس به آن پرداخته می‏شد و این در حالی است که در همین مقطع زمانی هیچ گزارش مهمی که دال بر ضعف‏های نظامی عراق در برابر توانایی‏ها و مقاومت رزمندگان ایرانی و یا وجود بسیاری از نابسامانی‏های اقتصادی در عراق باشد، به چشم نمی‏خورد.


1) خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران، گزارش‏های ویژه، نشریه شماره 216، 1 / 8 / 1360.

2) خبرگزاری جمهوری اسلامی، گزارش‏های ویژه، نشریه شماره221، 6 / 8 / 1360،ص 16.

3) خبرگزاری جمهوری اسلامی، گزارش‏های ویژه، نشریه شماره 217، 2 / 8 / 1360، ص 14.

4) خبرگزاری جمهوری اسلامی، گزارش‏های ویژه، نشریه شماره256، 11 / 9 / 1360، ص 11.

5) خبرگزاری جمهوری اسلامی، گزارش‏های ویژه، نشریه شماره219، 4 / 8 / 1360، ص 8 و 13.

6) خبرگزاری جمهوری اسلامی، گزارش‏های ویژه، نشریه شماره 262، 17 / 9 / 1360، ص 8.

7) مأخذ شماره 3 – ص 2.

8) خبرگزاری جمهوری اسلامی، گزارش‏های ویژه، نشریه شماره224، 9 / 8 / 1360، ص 6.

9) خبرگزاری جمهوری اسلامی، گزارش‏های ویژه، نشریه شماره 249، 4 / 9 / 1360، ص 7 و نشریه شماره 255، 10 / 9 / 1360، ص 13، و سند شماره 202161 مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ، 12 / 9 / 1360.

10) خبرگزاری جمهوری اسلامی، گزارش‏های ویژه، نشریه شماره 218، 3 / 8 / 1360، ص 20.

11) خبرگزاری جمهوری اسلامی، گزارش‏های ویژه، نشریه شماره 248، 3 / 9 / 1360،ص 13.