در طرحریزی مانور این عملیات، مأموریت لشکر 19 فجر انهدام و اسارت نیروهای دشمن در تپه 194 و نیز تثبیت منطقه مشخص گردید، ولی به دلیل کمبود نیرو مقرر شد رزمندگان پس از انهدام دشمن و گرفتن اسیر و غنائم، به عقب برگردند.
بر اساس طرح مانور لشکر 19 فجر، دو محور عملیاتی تعیین شد: در جناح چپ، هدف ارتفاع 194 بود با یک گردان (به استعداد دو گروهان(؛ در جناح راست، هدف، مقرها، و پایگاهها و تجمعات جلو مالحه بود که با دو گردان (استعداد هر یک دو گروهان) از لشکر 19 و یک گروهان مأمور اجرا میشد.
به این ترتیب، گردان امام علی (ع) مأموریت یافت که در محور چپ پس از باز کردن میدان مین، ابتدا به کمینها سپس به نیروهای اصلی دشمن روی ارتفاع 194 یورش ببرد. گردان قاسم بن الحسن (ع) نیز مأموریت یافت که در محور راست پس از پاکسازی جادهی اصلی از سه پایگاه و دو کمین دشمن، علاوه بر ایجاد سهولت در اجرای عملیات گردان امام مهدی (عج(، این جاده را برای بازگشت نیروهای
تمام محور، تخلیهی غنائم، اسیران و مجروحان، گشوده نگه دارد.
گردان امام مهدی (عج) مأمور بود که در محور راست، سنگرهای اجتماعی، مقرهای فرماندهی و پارک موتوری دشمن در حد فاصل پس از جادهی اول تا سوم را – که در واقع عقبهی نیروهای مستقر در ارتفاع 194 بود – منهدم سازد.
با توجه به نفوذی بودن عملیات، نیروها مجهز به تجهیزات انفرادی بودند و چنانچه مهمات خود را تمام میکردند، بایستی با مهمات به دست آمده از دشمن، مأموریت خود را ادامه میدادند.
علاوه بر این، آتش پشتیبانی نیز چنین پیشبینی شده بود: از لشکر 58 ذوالفقار ارتش 2 کاتیوشا، 6 توپ 155 و 3 آتشبار 130 و از سپاه آتشبار 152 و 6 توپ 105 از توپخانه لشکر 19 فجر، از توپخانهی لشکر حضرت رسول (ص) 1 آتشبار 122. همچنین آتش ادوات لشکر فجر شامل 2 مینی کاتیوشا، 9 خمپارهانداز 120، 8 خمپارهانداز 81، 1 تفنگ 106.
همچنین به دلیل بعد مسافت منطقه عملیاتی که تا اولین بیمارستان حدود 180 کیلومتر فاصله داشت، مقرر شد برای انتقال مجروحان عملیات دو هلیکوپتر از هوانیروز ارتش مأمور این کار شود.
