– شماره سند شورای امنیت: 16590 / S
– 27 می 1984 (6 خرداد 1363)
نامه مورخ 27 می 1984 نمایندگی دائمی جمهوری عراق خطاب به دبیر کل سازمان ملل
بنا به اطلاع دولت متبوعم، احتراما، بیانیه وزارت امور خارجه جمهوری عراق در آستانه تشکیل جلسه شورای امنیت جهت بررسی شکایت کشورهای شورای همکاری خلیج علیه ایران و نیز در پاسخ به بیانیه وزارت امور خارجه رژیم ایران مورخ 24 می 1984، ارسال میگردد.
ریاض م. س. القیسی – نمایندگی دائمی جمهوری عراق در سازمان ملل
پیوست
بیانیه وزارت امور خارجه عراق
گسترش اخیر مناقشه در منطقه خلیج عربی[فارس]با هیچ تحرک جدیدی از سوی عراق مواجه نشده است. اما از ابتدا با جار و جنجال بسیار متجاوزان ایرانی علیه کشتیهای کویت و عربستان سعودی که در فاصله دورتر از منطقه عملیاتهای جنگی هستند، همراه بوده است. شورای امنیت درخواست تشکیل جلسه ویژه جهت بررسی موضوع این تجاوزات ایران علیه کشورهای خلیج[فارس]را که طرفهای این مناقشه نیستند نموده که تهدید جدی برای صلح و امنیت بینالمللی با گسترش حوزه جنگ که ایران اصرار به ادامه آن علیه عراق دارد، محسوب میشود.
به علاوه، عراق صراحتا اعلام کرده است که منطقه محدودی در منتهیالیه بخش شمال شرقی خلیج عربی[فارس]یک منطقه عملیاتهای نظامی بوده و در مورد تردد کشتیها در این منطقه هشدار داده است. مالکان کشتیها و دریانوردان، پیشاپیش متوجه هستند که عدم توجه به این هشدار، کشتیهایشان را در معرض خطرات جنگی قرار خواهد داد، که از پیامدهای طولانی شدن جنگ می‌باشد و مسئولیت آن تنها متوجه رژیم ایران است. از طرف دیگر، ایران تصمیم گرفته است به طور تصادفی، به کشتیها در آبهای سرزمینی و بیطرف در فاصله دورتر از صحنه عملیاتها، حمله نماید که نه در نزدیکی بنادر عراق میباشند و نه از آنجا خارج شدهاند، از همین رو هر گونه تلاشی جهت ارتباط دادن اقدامات تجاوزگرانه ایران به اقدامات عراق که حق قانونی دفاع از
خویش می‌باشد، پذیرفته نیست و تلاش فضاحت باری برای توجیه تجاوزات ایران علیه دولتهایی که طرف مناقشه نیستند محسوب میگردد که در نتیجه به طولانی شدن جنگ و گسترش منطقه آن منجر میشود. همچنین، در واقع جانبداری شرمآور، به نفع متجاوزان ایرانی به شمار میرود. عراق در پاسخ به اقدامات ایران علیه عراق، به کشتیهایی که از بنادر ایران خارج یا وارد میشوند، حمله نمود و از آنجایی که نیروهای نظامی ایران از آزادی دریانوردی در آبهای سرزمینی عراق و بنادر عراق جلوگیری مینمایند و ایران نیز به ادامه جنگ تجاوزکارانهاش علیه عراق ادامه میدهد و از پذیرش قطعنامههای شورای امنیت و کلیه مجامع بینالمللی مبنی بر توقف جنگ و حل و فصل مناقشه به روشهای صلحجویانه، اجتناب میکند، بنابراین، عراق بنا بر حق قانونی در دفاع از خویش، اقدام به مقابله به مثل مینماید.
عراق با توجه به مسئولیت کامل خود در حفظ امنیت و ثبات در منطقه خلیج[فارس]، از حامیان جلوگیری از گسترش مناقشه نظامی میان خود و ایران بوده و نگران تهدید آزادی دریانوردی در خلیج عربی[فارس]می‌باشد. همچنین قطعنامه 540 شورای امنیت را پذیرفته و چند ماهی است که از حمله به کشتیهایی که به بنادر ایران وارد یا خارج میشوند، اجتناب مینماید، به دلیل اینکه به تلاشهای دیپلماتیک، زمان کافی دهد تا ایران را به پذیرش قطعنامه مذکور ترغیب نمایند. اعضای شورای امنیت و افکار عمومی جهان مطلعند که ایران به طور رسمی و قاطع نه تنها قطعنامه 540 را رد کرده، بلکه کلیه تلاشهای دیپلماتیک را جهت جلوگیری از تشدید و گسترش مناقشه نظامی نیز نادیده گرفته است.
در 22 فوریه 1984، ایران حمله گستردهای را به مقیاس وسیع علیه خاک عراق انجام داد و اعلام نمود که هدف از آن حمله، اشغال منطقه بصره بوده است که نهایتا عراق را به طور کامل از موقعیتش به عنوان دولت مستقر در خلیج عربی[فارس]در استفاده از حق آزادی تجاری و دریانوردی در خلیج[فارس]محروم سازد.
به همین دلایل، عراق محاصره بنادر ایران را به عنوان یک اقدام دفاعی و بازدارنده، تنگتر کرده است. همچنین به همین دلیل است که عراق با کلیه توان از هیچ گونه تلاشی با توجه به این حقایق مهم درباره این وضعیت، دریغ نخواهد نمود و با هر گونه اقدام خصمانه ایران در ایجاد تشنج علیه کویت، عربستان سعودی و حقوق عراق، مقابله خواهد کرد. عراق قطعا چیزی جز اجرای قطعنامه نمیخواهد و از حق قانونیاش در آزادی دریانوردی و استفاده کامل از بنادر و گذرگاههای آبیاش استفاده خواهد کرد تا از تهدید مستقیم و غیر مستقیم از هوا، دریا یا زمین به دور باشد.
