جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

سند شماره 150

زمان مطالعه: 3 دقیقه

– شماره سند شورای امنیت: 16220 / S

– 16 دسامبر 1983 (25 آذر 1362)

نامه مورخ 15 دسامبر 1983 نمایندگی دائمی جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل خطاب به دبیرکل

متعاقب نامه مورخ 14 دسامبر خود (16218 / S) و بنا به اطلاع دولت متبوعم، احتراما توجه شما را به اخبار تأسف‏آور و ناراحت کننده جدیدترین بی‏رحمی‏ها و شقاوت‏های رژیم عراق علیه مناطق غیر نظامی در شهرهای مرزی جمهوری اسلامی ایران، جلب می‏نمایم.

بسیار تأسف‏آور است که به اطلاع برسانم که در نامه مذکور خود نیز اشاره کردم که » ما متقاعد شده‏ایم که ادعاهای اخیر مقدمه‏ای برای همان نوع قتل عام‏ها علیه غیر نظامیان بی‏گناه است که مرتکب می‏شود. » همچنین متذکر شدم که » جامعه بین‏المللی مسئول بخشی از گناه ددمنشی‏های گذشته و آینده رژیم عراق می‏باشد به خاطر اینکه به طور ناخواسته جامعه بین‏الملل از تعهدات و وظایف اخلاقی خود در این باره شانه خالی کرده است. «

متأسفانه در کمتر از 24 ساعت پیش‏بینی‏های ما جامعه عمل پوشید. در 14 دسامبر

1983، در ساعت 17:35 به وقت محلی مزدوران عراقی به بخش‏های غیر نظامی و مناطق مسکونی چهار شهر مرزی ایران حمله کردند و تلفات ذیل را باعث گردیدند.

ما مکررا به جامعه بین‏المللی هشدار داده‏ایم که اختلاف نظر آنها درباره این جنایات فجیع علیه انسانیت، در واقع حکام بغداد را تشویق می‏کند که به بی‏رحمی‏های خود علیه غیر نظامیان بی‏گناه ادامه دهند. ما اعتقاد داریم این از تعهدات اخلاقی و قانونی سازمان ملل است که قویا واکنش نشان داده و بی‏درنگ این حملات جنگی را متوقف سازد و رژیم متجاوز عراق را از طرح‏های غیر انسانی و وحشیانه بازدارد.

یقینا جان غیر نظامیانی که به خاطر بی‏تفاوتی جامعه بین‏الملل هدف بمباران قرار گرفته‏اند، نسبت به ملاحظات سیاسی کوتاه نظرانه از اهمیت بیشتری برخوردار است که متأسفانه برخی از اعضای مشخص در مجامع بین‏المللی از تعهدات خود نسبت به منشور سرباز می‏زنند.

حقیقت تأسف بار اینکه سازمان ملل به دلایل مختلفی که برای همگان روشن است هنوز ناتوان است که به طور سازنده مسائل حیاتی و مهم را در جنگ تجاوزکارانه رژیم صدام حسین و متحدان مرتجع آن علیه جمهوری اسلامی ایران مورد بررسی قرار دهد و این سازمان از دست زدن به هر گونه اقدام قاطع و سریع جهت پایان بخشیدن به این بی‏رحمی‏ها وحشیانه، اعتقادی ندارد.

دولت جمهوری اسلامی ایران در نامه‏های قبلی خود درخواست کرده و نامه‏های آن طی اسناد

S/16000، S/15941، S/15934، S/15932 Add1 ، S/15932، S/15926، S/15909، S/15851، S/16139، S/16129، S/16128، S/16125، S/16117، S/16104، S/16071، S/16053، S/16019، S/16204، S/16181، S/16154، S/16140 منتشر شده است، از همین رو شایسته است جناب عالی نمایندگانی را به منطقه اعزام نمایید تا شقاوت‏های عراق را مشاهده و بررسی نمایند که از جمله‏ی آن استفاده از سلاح شیمیایی علیه غیر نظامیان بی‏گناه در شهرهای مرزی جمهوری اسلامی ایران می‏باشد. حقیقتی است که حکام عراق پیوسته قبل از آغاز وحشی‏گری خود مدعی می‏شوند که حملات آنها » مقابله به مثل » است، به خاطر اینکه نیروهای جمهوری اسلامی ایران، به اهداف غیر نظامی در داخل عراق حمله کرده‏اند، در حالی

که بسیار شایسته و ضروری می‏باشد که نمایندگان جناب عالی از دو کشور بازدید نمایند و اعتبار ادعاهای عراق مشخص سازند. به علاوه جامعه بین‏المللی به درخواست‏های ما درباره اعزام هیئتی جهت بررسی مناطقی که با سلاح‏های شیمیایی مزدوران عراقی علیه اهداف غیر نظامی در خاک جمهوری اسلامی ایران در چند ماه گذشته مورد حمله قرار گرفته، پاسخ نداده است. این تعلل بی‏مورد به از بین رفتن بخش‏هایی از مدارک و شواهدی منجر خواهد شد که با گذشت زمان محو و نابود می‏شوند، تأخیر و درنگ بیشتر به محو بقایای مدارک و شواهد این جنایت فجیع حکام عراق منتهی خواهد شد و باعث می‏شود که افکار عمومی جهان از حقایق واقعیت‏های جبهه‏های جنگ محروم شوند.

دولت جمهوری اسلامی ایران مجددا از نمایندگان جناب عالی دعوت به عمل می‏آورد که از دو کشور بازدید نمایند و اعتبار این ادعاها درباره اقدامات نظامی علیه غیر نظامیان را بررسی کنند.

در پایان مایل هستم به شما تضمین دهم که جمهوری اسلامی ایران با هیئت حقیقت یاب همکاری خواهد کرد به خاطر اینکه بتواند وظایفش عمل نماید. اعتقاد راسخ داریم که اکراه و مخالف قسمت‏های مشخص در سازمان ملل به این سازمان بین‏المللی اجازه می‏دهد که به مسئولیت‏های بشر دوستانه خود توجه ننموده که یقینا به ادامه این جنایات وحشیانه علیه انسانیت – علی رغم اطلاع به موقع سازمان ملل از طریق جناب عالی – منجر می‏گردد و این در حالی است که سازمان ملل مسئولیت حساسی را جهت اجرای وظایف انسانی خود دارا می‏باشد.

سعید رجائی خراسانی – سفیر نمایندگی دائمی ایران در سازمان ملل‏