جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

سند شماره 123

زمان مطالعه: 2 دقیقه

– شماره سند شورای امنیت: 16049 / S

– 18 اکتبر 1983 (26 مهر 1362)

نامه مورخ 14 اکتبر 1983 نمایندگی دائمی جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل خطاب به دبیرکل

احتراما متن اعلامیه وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران را درباره آلودگی نفتی در خلیج فارس به پیوست ارسال می‏نمایم.

سعید رجائی خراسانی – سفیر نمایندگی دائمی

پیوست

اطلاعیه وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران – تهران 17 اکتبر 1983

حوزه نفتی نوروز در شمالی‏ترین بخش خلیج فارس در منطقه بهرگان را جنگنده‏های عراقی مورخ 27 ژانویه 1983 بمباران کردند که دکل چاه نفتی شماره 3 آن خسارت دید و نشت نفت خام به آب‏های خلیج فارس شروع شد. این اقدام تجاوزگرانه نقض آشکار مقررات سازمان منطقه‏ای محافظت از محیط دریایی که هم ایران و هم عراق عضو آن هستند، به شمار می‏رود. این مقررات دقیقا حملات نظامی به تأسیسات نفتی را ممنوع کرده است. همچنین به چاه‏های دیگری در حملات بعدی عراق خسارت وارد گشت. این اقدامات نشان دهنده تشدید آشکار جنگ از سوی عراق بوده و تخریب آمرانه حیات دریایی را در خلیج فارس که از منافع مشترک مردم کل منطقه محسوب می‏شود، باعث شده است.

دولت جمهوری اسلامی ایران ضمن اعلام نگرانی شدید خود درباره محیط دریایی خلیج فارس، خواستار یافتن راه‏های جلوگیری از آلودگی بیشتر آب این دریا می‏باشد.همچنین از کلیه تلاش‏ها و ابتکاراتی که جهت متوقف ساختن تحرکات نابخردانه دولت عراق صورت می‏گیرد، حمایت می‏نماید. مخالفت عراق با تضمین سلامتی متخصصان نفتی، خوی تجاوزگرانه دیگر عراق را نشان می‏دهد که در این شرایط متخصصان خارجی از تعمیر خسارات وارده به تأسیسات و متوقف ساختن نشت نفت خودداری ورزیدند، اما متخصصان ایرانی این مهم را علی‏رغم این شرایط به عهده گرفتند و موفق شدند نشت نفت در چاه شماره 3 در 80 فوتی زیر سطح دریا را با تلاش‏های مضاعف خود و بدون کمک فنی خارجی مهار سازند. کار بر روی سایر دکل‏های خسارت دیده در حال انجام است.

با توجه به تهدیدات اخیر عراق در حمله به تأسیسات نفتی سواحل ایران و موضوع سالم نگهداشتن محیط دریایی در خلیج فارس یک بار دیگر وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران بنا به وظیفه خود به کشورهای ساحلی خلیج فارس نسبت به خطرات روز افزون سیاست‏های غیر مسئولانه عراق در تهدید سالم سازی محیط دریایی آب‏های مشترک که مسئله حیاتی برای مردم کلیه کشورهای ساحلی محسوب می‏شود، هشدار می‏دهد. ضرورت دارد که این مسئله حیاتی قبل از اینکه تبدیل به یک فاجعه گردد مورد توجه قرار گیرد زیرا تجربه نشان داده که عراق هیچ علاقه‏ای نسبت به تعهدات خود جهت حفظ محیط دریایی خلیج فارس از خود نشان نمی‏دهد. ایران نه تنها مسئولیت هرگونه تهدیدات شرایط فعلی را ناشی از ماجراجویی نظامی عراق می‏داند بلکه نمی‏بایست از این رژیم انتظار داشت اعمال شیطانی عمدی مشابهی را علیه سایرین انجام ندهد.