– شماره سند مجمع عمومی: 267 / 38 / A
– شماره سند شورای امنیت: 15824 / S
– 14 ژوئن 1983 (24 خرداد 1362)
نامه مورخ 6 ژوئن 1983 سفیر نمایندگی دائمی عراق خطاب به دبیرکل
بنا به اطلاع دولت متبوعم احتراما جزئیات حملات ایران علیه عراق در آوریل 1983 را به اطلاع میرسانم.
پس از تجاوز نیروهای نظامی ایران و ناتوانی آنها جهت دست یابی به اهداف توسعه طلبی خود در نبردهای بیشمار قبلی و جدیدترین آن در نبرد الشیب، شکست
نیروهای ایران را به خاطر عدم شناخت از طبیعت زمین، قدرت استحکامات دفاعی عراق، برتری واحدهای زرهی عراق و نیز وجود اختلافات در فرماندهی ایران روشن ساخته که نیروهای نظامی ایران آماده تهاجم دیگری به منطقه واقع در طیب و فکه شدند تا بلکه به اهداف تجاوزگرانه خود دست یابند. نیروهای متجاوز ایران با تجاوزات عمدی خود جهت کنترل بخشهایی از خاک عراق در منطقهی واقع در طیب و فکه سعی کردند تا آنجایی که ممکن است به داخل خاک عراق نفوذ کرده و به سوی شهر العماره حرکت کنند. نیروهای نظامی ایران تدارکات زیادی را جهت تجاوزات خود انجام داده بودند.
این تدارکات و آمادگیها بیش از دو ماه طول کشید و با بسیج واحدهای منظم ارتش و نیروهای متعلق به سپاه در مجموع بیش از 120000 نفر را در امتداد سه محور اصلی شامل محور شمالی عینخوش – شرهانی، محور مرکزی چم هندی (Al – Ayhah) (Jam Aandi) و محور جنوبی چنانه – فکه مستقر کرده بودند.
همان طور که انتظار میرفت نیروهای نظامی متجاوز ایران حملهای را در ساعت 23:30 (به وقت محلی) مورخ 10 آوریل 1983 از محورهای شمالی و مرکزی در محدودهی بیش از 30 کیلومتر مربع آغاز کردند. وضعیت محورهای یگانهای نظامی ایران که در این حمله شرکت داشتند به اختصار به شرح ذیل می‌باشد:
در ساعات نخست حمله، نیروهای نظامی عراق تهاجم تجاوزگرانه ایران را در محور شمالی شکست داده و نیروهای متجاوز ایران خسارات سنگینی را هم از نظر جانی و هم از نظر تجهیزات متحمل شدند و تعدادی از آنها به اسارت گرفته شدند.
در محور مرکزی نیروهای متجاوز ایران دو سرپل محدود به دست آوردند و به تقویت آن با واحدهای نظامی از عقبه و از دیگر محورها به منظور حفظ آن اقدام نمودند تا امکان گسترش عملیاتهای بعدیشان فراهم گردد ولی نیروهای نظامی عراق با به محاصره درآوردن دشمن به نیروهای آنها خسارت وارد کرده و به بیرون راندن این نیروها از خاک عراق که اشغال کرده بودند، اقدام نمودند.
در 16 آوریل 1983 نیروهای نظامی عراق حمله تهاجمی خود را با پشتیبانی آتش توپخانه و جنگندههای نیروی هوایی آغاز کردند که در مقیاس وسیعی نیروهای متجاوز ایران را منهدم کردند. باقیمانده این نیروها به نقاط تجمع قبلی خود عقب نشینی نمودند.
خسارات نیروهای نظامی ایران 15000 کشته، تعداد زیادی اسیر، انهدام 41 تانک، 40 نفربر نظامی، 40 خودرو، 6 توپ مختلف و غنیمت تعدادی از تجهیزات نظامی و سلاحهای سبک و نیمه سنگین و همچنین تعدادی تانک و خودرو حمل و نقل، می‌باشد.
این تجاوز ایران یکی از سری عملیاتهایی بود که ایران تدارک دیده است تا از مرزهای بینالمللی عبور کرده و خاک عراق را به اشغال درآورد. بنابراین مسئولیت کامل این تجاوز و پیامدهای آن متوجه ایران خواهد بود.
ریاض القیسی – سفیر و نمایندگی دائمی عراق در سازمان ملل
