جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

سند شماره 041

زمان مطالعه: 11 دقیقه

– شماره سند مجمع عمومی: 518 / 36 / A

– 18 سپتامبر 1981 (27 شهریور 1360)

نامه مورخ 16 سپتامبر 1981 کاردار موقت هیئت نمایندگی دائمی عراق در سازمان ملل به دبیر کل

احتراما متن یادداشت وزارت امور خارجه عراق درباره همکاری تسلیحاتی رژیم ایران و رژیم صهیونیستی به پیوست ارسال می‏گردد.

سیب ا. بافی – کاردار

پیوست

همکاری تسلیحاتی میان رژیم حاکم ایران و رژیم صهیونیستی

در شنبه مورخ 18 ژوئن یک هواپیمای باربری تجاری آرژانتینی در خاک شوروی در

نزدیکی ایروان ارمنستان سقوط کرد. یک سوم از دوازده پروازی که از تل آویو به تهران برنامه ریزی شده محموله‏های سلاح، مهمات، لوازم یدکی و سایر اقلام ساخت امریکا را از رژیم صهیونیستی به ایران حمل می‏کنند.

در پنجشنبه 20 آگوست 1981، شبکه تلویزیونی ای.بی.سی امریکا برنامه‏ای با عنوان “خط شبانه” پخش کرد که مهمان آن ابوالحسن بنی صدر رئیس جمهوری پیشین ایران بود. بنی صدر تأکید کرد که اسرائیلی‏ها تسلیحات و تجهیزات نظامی را مدت مدیدی است که به ایران ارسال می‏کنند. وی افزود که شخصا با معامله با اسرائیل مخالف بوده است و در جلسات کابینه عقیده داشت که ایرانی‏ها باید با عراق صلح کنند و وارد چنین تجارتی نشوند. رئیس جمهوری پیشین افزود که تلاش‏هایش در این زمینه نیز بی‏نتیجه بود به سبب ترس رهبران مذهبی حاکم از ارتش که ممکن بود علیه آنها اقدام نموده و آنان رابه دلیل صلحی که با عراق صورت می‏گرفت، سرنگون سازند. ابوالحسن بنی صدر افزود: «آنچه عجیب بود خرید تسلیحات از اسرائیل است که نشان داد ملاها شیفته قدرت‏اند و وقتی من رئیس جمهور بودم، موضوع یکی از خریدهای غیر مستقیم بود و من با آن مخالفت کردم.» وی افزود: «اگر ما مجبوریم از اسرائیلی‏ها سلاح خریداری کنیم چرا با عراقی‏ها صلح نکنیم، این به مراتب ترجیح داده می‏شود.«

در جمعه 28 آگوست 1981، سخن گوی رسمی دولت قبرس در نیکوزیا گفت که هواپیمای آرژانتینی از نوع CL 44 در پرواز YR224 بود که در 17 جولای 1981 در فرودگاه بین المللی لارناکا سوخت گیری کرده است. در پاسخ به موضوع درخواست شد، مسئله هواپیمای آرژانتینی را روشن سازد، سخن گوی رسمی قبرس مطالب ذیل را اظهار کرد:

1- در 11 جولای، هواپیمای مذکور در لارناکا فرود آمد. این هواپیما از تل‏آویو آمده بود و همان روز فرودگاه را به مقصد تهران ترک کرد که حامل 50 جعبه به وزن 6750 کیلوگرم بود این هواپیما را کاپیتان مک فریتی فرماندهی می‏کرد.

2- در 12 جولای 1981، همان هواپیما در فرودگاه لارناکا فرود آمد که از تهران آمده بود و همان روز به سمت تل‏آویو برخاست. فرماندهی آن را کاپیتان کاردرو به عهده داشت.

3- در 13 جولای 1981، هواپیما که از تل آویو آمده بود یک بار دیگر در لارناکا فرود آمد و اوایل صبح روز بعد به سوی تهران برخاست.

4- ظهر 14 جولای 1981، هواپیما به لارناکا بازگشت و به سوی تل‏آویو برخاست. هواپیما را کاپیتان کاردرو فرماندهی می‏کرد.

همکاری تسلیحاتی میان ایران و رژیم صهیونیستی آنچنان مخفیانه نبود که نیاز به

افشاگری یا تأیید رئیس جمهوری پیشین ابوالحسن بنی صدر باشد. اما آنچه در اظهارات بنی صدر دارای اهمیت است تأیید اطلاعات فوق از سوی یک مقام ایرانی است، با توجه به اینکه وی چندین قبل در ایران در موضع قدرت بوده است، موضوع نمی‏تواند نادرست و غیر صحیح باشد. بنابراین مدرکی غیر قابل انکار و دلیلی بدون شبهه است، مگر اینکه فردی مدعی شود درباره موضوعات ایران از خود ایرانی‏ها و یا رئیس جمهور پیشین ایران و فرمانده نیروهای مسلح آن اطلاعات بیشتری دارد.

حادثه معروف هواپیمای آرژانتینی سخن گوی رسمی قبرسی درمورد سه پرواز میان تل آویو و تهران و سپس تأیید رئیس جمهوری پیشین ایران بنی صدر که وجود معامله تسلیحاتی میان ایران و رژیم صهیونیستی را تأیید کرده، نخستین یا آخرین برگه سندی نبوده است که حجم همکاری تسلیحاتی میان طرفین را برملا می‏سازد. از ماه نخست که ایران جنگ علیه عراق را شروع کرد، اطلاعاتی در مورد تماس‏های مخفیانه مستقیم و یا غیر مستقیم میان مقامات ایران و اسرائیل درباره‏ی معاملات تسلیحاتی منتشر می‏شد که در واقع تل آویو نیازهای مختلف تسلیحاتی، تجهیزات و لوازم یدکی تهران را برآورده می‏کند.

اخباری که به مطبوعات و نشریات در نقاط مختلف جهان درز پیدا کرده است، هیچ جای شکی در مورد همکاری تسلیحاتی میان ایران و رژیم صهیونیستی باقی نمی‏گذارد. در 21 اکتبر 1980، نشریه آسیا – افریقا چاپ پاریس به نقل از خبر نگارش در گزارشی از تهران تأیید کرد که کارشناسان نظامی و غیر نظامی اسرائیلی سه روز پس از شروع جنگ برای کمک کردن به ستاد فرماندهی ایران – که برخی از رهبرانش روابط صلح جویانه را با سرویس اطلاعاتی اسرائیلی موساد پذیرفته‏اند – وارد ایران شدند.

در 2 نوامبر 1980، هفته نامه آبزرور چاپ لندن نوشت که اسرائیل چند کشتی تجهیزات نظامی به ایران ارسال کرده است و محموله‏های لوازم یدکی به کشتی‏هایی که با پرچم‏های سایر کشورها که در مسیرشان به سه بندر ایرانی (بندر عباس، چابهار و بوشهر) در حرکت بودند، تحویل داده شد.

در 3 نوامبر 1980، دی ولت (Die Welt) چاپ آلمان غربی نوشت که اسرائیل قطعات یدکی تسلیحات امریکایی به ویژه قطعات جنگنده‏های اف – 4 را به ایران تحویل داده است. این تجهیزات نظامی از راه دریا با کشتی‏هایی که پرچم‏های سایر کشورها را برافراشته بودند، ارسال شده است و قبل از رسیدن به ایران در مسیرهای معمول‏شان از اسرائیل بارگیری می‏کردند.

نشریات “الوطن العربی” چاپ پاریس مورخ 5 نوامبر 1980، “وی.سی.دی” مورخ 11 نوامبر 1980، و ژون آفریک مورخ 14 نوامبر 1980 چاپ پاریس، به همکاری نظامی میان ایران و اسرائیل اشاره کرده‏اند. الوطن العربی نوشت که یک کشتی اسرائیلی حامل تسلیحات و قطعات یدک در بندر بلژیکی انتورپ (Antwerp) قبل از اینکه محموله‏اش را در دیگر بندرهای اروپایی تخلیه کند، محموله‏ای را به کشتی ایرانی تحویل داد. “وی. سی دی” تأکید کرد که اسرائیل تسلیحات و قطعات یدکی چند ماهه ایران را مخفیانه تأمین کرده است، تماس‏های هیئت‏های اسرائیلی و مقامات ایرانی ادامه دارد. ژون آفریک خاطر نشان ساخت که مذاکرات تجاری میان اسرائیلی‏ها و ایرانی‏ها برای تأمین تسلیحات، تجهیزات نظامی و قطعات یدکی در هلند صورت گرفته بود.

در 31 مارس 1981، روزنامه کویتی “السیاسه” نوشت که بر اساس گزارش‏های منابع آگاه در پاریس، اسرائیل شش موتور هواپیمای اف – 15 را که قبلا برای تعمیر به تل آویو فرستاده شده بود، به ایران بازگردانده است.

در 15 جولای 1981، شبکه تلویزیونی “ای.بی.سی” امریکا گزارش داد که اسرائیل مدت مدیدی است که تجهیزات و تسلیحات مورد استفاده ایران در جنگش علیه عراق را تأمین کرده است و در این معامله‏ای نیز در هفته نخست جولای از طریق دلالان اروپایی به ارزش 10 میلیون دلار انجام داده است. بیشتر اقلام این معامله شامل توپ 106 میلی متری و مهمات آن بوده است. یک پل هوایی میان اسرائیل و ایران از نوع بریتسول بریتانیایی ایجاد شده است.

در 21 جولای 1981، روزنامه اسرائیلی “مآریو” نوشت که تهران به برخی از معامله گران سلاح و دلالان اروپایی برای به دست آوردن تسلیحات، تجهیزات نظامی و قطعات از اسرائیل، متوسل شده است. همچنین گفته شده که ایران خرید این سلاح‏ها را قبل از آزادی گروگان‏های امریکایی درخواست کرده بود.

در 24 جولای 1981، دو تن از معامله گران آرژانتینی به نام‏های کرونیکا (Cronica) و لپرنسا (La Prensa) تأیید کردند که هواپیمای ساقط شده آرژانتینی بر فراز خاک شوروی حامل سلاح و تجهیزات نظامی از اسرائیل به ایران بود.

در لندن، ساندی تایمز در 26 جولای 1981 جزئیات حادثه هواپیمای آرژانتینی را فاش ساخت و تأیید کرد که فرد تعیین شده برای تحویل سلاح از تل آویو به تهران یک دلال تسلیحات بریتانیایی به نام استارت آلن مکناریتی بود. این روزنامه همچنین نوشت که سه محموله کشتی به ایران در تاریخ‏های 14،12 و 17 جولای 1981 قبل از اینکه

هواپیما در 18 جولای ساقط شود، تحویل شده است.

این روزنامه گزارش داد که مقامات اسرائیلی اصرار دارند که کلیه سلاح‏ها، تجهیزات و قطعات یدکی باید دارای سند رسمی ویژه‏ای بوده و نشان دهنده جزئیات کالا باشد، اما مقصد نهایی آن مشخص نباشد.

در ضمن، ایرانی‏ها در مورد استفاده از پایگاه لارناکای قبرس به عنوان ایستگاه اولیه اصرار دارند. آنها گفتند که این روش قبلا استفاده شده و مطمئن است.

روزنامه جیلی (Jliy) نوشت که عوامل سازمان آزادی بخش فلسطین در لارناکا متوجه هواپیما شده و به شوروی‏ها اطلاع دادند. شوروی‏ها در مرز منتظر هواپیما شدند.

در 27 جولای 1981، روزنامه فرانسوی فیگارو، گزارشی در مورد حادثه هواپیمای آرژانتینی و همکاری نظامی میان ایران و رژیم صهیونیستی منتشر ساخت و نوشت: نماینده[امام]خمینی چندی پیش خیلی محرمانه با نمایندگی یک شرکت اسرائیلی در لندن که مخفیانه از طرف دولت اسرائیل فعالیت می‏کند، تماس گرفت. در 27 جولای 1981، مجله اشپیگل چاپ آلمان غربی نیز نوشت: دولت جمهوری اسلامی ایران در اسرائیل منابع جدید سلاح را یافته است. چندین مرتبه خریداران تسلیحات تلاش کرده‏اند منابع را جهت تحویل سلاح به آیت الله خمینی بیابند. اکنون[امام]خمینی دریافته است که نه به سبب تلاش‏هایش بلکه با رضایت اسرائیل، سلاح و قطعات یدکی را از طریق واسطه گران در اروپا تحویل می‏گیرد.

در 29 جولای 1981، تریبیون لاسان (Tribune of Lausanne) با عنوان “تسلیحات اسرائیلی به سوی ایران” نوشت: حامل تسلیحات، یک تاجر سوئیسی از کانتون زوریخ است که اعلام داشته سازمان دهی حمل و نقل مقادیر زیادی از تجهیزات نظامی توسط هواپیما از اسرائیل به ایران را به عهده داشته است. وی هیچ کار. غیر قانونی انجام نداده است. این چیزی است که در برن (Berne) جایی که اطلاعات در مورد این موضوع فاش شده – ذکر شده است و هیچ تأثیری بر سیاست‏های دولت فدرال سوئیس ندارد. به هر حال این واقعیت را کوچک نپندارید زیرا نام سوئیس یک بار دیگر به “فعالیت‏های تجارت تسلیحات خسارت آور که قوانین سوئیس در صدد جلوگیری از آن است” مرتبط می‏شود.

در 20 آگوست 1981 طی سه روز شبکه تلویزیونی ABC امریکا به روابط نزدیک رژیم صهیونیستی و ایران در زمینه تسلیحات پرداخته است. این شبکه نتایج تحقیقاتی را که در برخی از کشورهای جهان در چند ماه قبل انجام داده است، منتشر ساخت. این تحقیقات مؤید آن است که معاملات تسلیحات میان رژیم صهیونیستی و ایران از طریق طرف ثالث

انجام شده است و سپس گسترش یافته و به معاملات مستقیم تبدیل شده است. شبکه تلویزیونی ABC کلیه اسناد، اسامی افراد و هواپیماهای چارتر برای حمل و نقل کالاها، و نسخه‏های سفارش‏هایی را که اسرائیل دریافت کرده از طریق نماینده‏اش در زوریخ سوئیس جمع آوری کرده است.

شبکه تلویزیونی ABC جزئیات کلیه معاملات نظامی میان رژیم صهیونیستی و ایران را فاش کرد. به هر حال اسناد مؤید همکاری دو طرف است. به علاوه، اعتراف رئیس جمهوری پیشین ایران آقای ابوالحسن بنی صدر که در ابتدای یادداشت ذکر شده نیز مهم است.

اسناد منتشر شده ABC نشان دهنده آن است که در جولای 1980 دو تاجر فرانسوی به دعوت دولت ایران وارد تهران شدند. پس از شروع جنگ با عراق، وزارت جنگ ایران دو مرد فرانسوی را برای دیدار با فرماندهان نیروهای زمینی، هوایی و دریایی دعوت کرد. آنها فهرستی از نیازهای نظامی از جمله درخواست فوری لاستیک چرخ هواپیما را تهیه کرده بودند، این دو مرد فرانسوی بی‏درنگ این درخواست را به سفارت اسرائیل در پاریس اطلاع دادند. اکتبر 1980 یک هواپیما از تل آویو در نیامز (Niems) در جنوب غربی فرانسه فرود آمد که حامل 250 چرخ لاستیکی برای هواپیماهای اف – 4 بود. سایر محموله‏ها شامل یک موتور تانک اسکورپین و نیز 50 موتوری که قبلا فرستاده شده بود، به آن شهر رسید. قطعات یدکی تانک ام – 60 نیز از بندرهای ایتالیا وارد این شهر شد. کلیه این تجهیزات همراه با محموله یک هواپیمای چارتر دیگر از شرکت لواکزامبورگی معروف به “بارگولوکس” راهی تهران شد. هیئت نظامی اسرائیلی در زوریخ مبلغ 300 هزار دلار امریکا برای فروش چرخ‏های لاستیکی هواپیما دریافت کرد. همچنین اسرائیل توپ‏های تامی (Tommy) به ایران تحویل داده است و آن نخستین محموله بود که به پرتقال حمل شد و سپس با کشتی به سوی ایران ارسال شد.

شبکه ABC از خبرنگار خود در تل آویو در این باره سؤال کرد، وی توضیح داد که از گفتن هر چیزی به سبب وجود سانسور جلوگیری شده است. وی افزود که دفتر “بگین” به او چنین گفته است:

»جلوگیری از فاش کردن هر گونه اطلاعاتی درباره فروش تسلیحات در اسرائیل، متداول می‏باشد.«

بنا به گفته خبرنگار، اسرائیل این گزارش‏ها را نه تأیید و نه رد کرده است. به هر حال بنی صدر خبر شبکه ABC در پاریس را – درباره اینکه روابط با اسرائیل قبل از جنگ با عراق

شروع شده و وی (بنی صدر) شخصا با آن مخالفت ورزیده – تأیید کرده است. وی به[امام]خمینی اطلاع داد که رفع اختلاف با عراق بهتر از ادامه روابط نظامی با اسرائیل می‏باشد.

شبکه ABC از جودی پاول سخن گوی رئیس جمهوری پیشین امریکا (جیمی کارتر) پرسید چه روزهایی این معاملات اتفاق افتاده است. وی بسیار محتاط بود اما گفت، «ما مطلعیم که ایران نیاز زیادی به تسلیحات دارد.» وی افزود: «ما همچنین می‏دانیم که ایران از اسرائیل تسلیحات دریافت کرده است.» و دولت کارتر این موضوع را از اسرائیل پرسیده است. به هر حال، اسرائیل معاملات مطرح شده را تأیید نکرد اما اعلام داشت که آن را مورد توجه قرار داده است.

مقامات مسئول ایران سکوت اختیار کرده‏اند آنها ترجیح داده‏اند که همکاری نظامی‏شان با رژیم اسرائیل مخفی بماند و فکر می‏کنند ممکن خواهد بود؛ علی رغم اینکه انبوهی از اطلاعات، فاش شده و مطبوعات و خبر گزاری‏های کشورهای مختلف جهان از آن آگاه شده‏اند.

در هر حال، پس از حادثه هواپیمای آرژانتینی و فاش شدن قراردادهای تسلیحاتی میان رژیم صهیونیستی و ایران و با توجه به حقایقی مانند آمارها و تاریخ‏های آن و نقش تاجر سوئیسی سلاح – که برای حمل و نقل مقادیر زیادی تسلیحات، تجهیزات قطعات یدکی از تل آویو به ایران – قرارداد داشته است و پس از اینکه بنی صدر آن را تأیید کرد و گفت که دولتش با رژیم صهیونیستی در این زمینه همکاری داشته است و سایر اشتباهات تهران، واکنش مقامات مسئول ایرانی برانگیخته شد.

در 26 جولای 1981، وزارت امور خارجه ایران بیانیه‏ای رسمی با عنوان “توطئه خبر گزاری آسوشیتد پرس علیه انقلاب اسلامی ایران” صادر کرد که در آن قاطعانه اخبار سقوط هواپیمای آرژانتینی را رد کرده و از آن به عنوان دروغ شرم آور نام برده است.

بیانیه وزارت امور خارجه ایران پاراگرافی درباره سقوط هواپیمای مزبور دارد که در آن آمده است: بنا به اظهارات مقامات اتحاد جماهیر شوروی درباره سقوط هواپیمای آرژانتینی در این کشور و «ادعای» اینکه هیچ اثری از این هواپیما نیست، باید گفت خبرگزاری آسوشیتد پرس با مدعی شدن اینکه هواپیمای ساقط شده میان تل آویو و تهران فعال بوده و از اسرائیل به ایران سلاح حمل می‏کرده یک “افسانه” به جهان مخابره کرده است.

ما این سؤال را مطرح می‏کنیم که چگونه ممکن است «ادعای» اتحاد جماهیر شوروی مبنی بر اینکه هواپیمای آرژانتینی و هیچ اثری از آن بر جای نمانده

است با اعزام هیئتی برای تحقیق درباره حادثه تناسب داشته باشد و با ادعای آسوشیتد پرس سازگار باشد؟ چگونه جهانیان می‏توانند باور کنند که هواپیما در یک سانحه هوایی، هیچ اثری از خود بر جای نگذاشته باشد؟ در حقیقت اگر چنین حادثه هوایی اتفاق افتاده باشد پس برای هواپیما در شوروی چه رخ داده است؟

بنابراین، قاطعانه اخبار سقوط هواپیمای آرژانتینی را رد می‏کنیم، همان طور که اتحاد جماهیر شوروی اعلام کرده و خبر گزاری‏ها آن را منتشر کردند. در بیانیه وزارت امور خارجه آمده است: «مردم بزرگ ما از انگیزه‏های ماورای خصم خبرگزاری‏ها علیه انقلاب اسلامی اطلاع دارند و اینها را به خوبی درک می‏کنند، وزارت امور خارجه اعلام می‏دارد که این دروغ شرم آور حقیقت ندارد.«

در روز دوشنبه 27 جولای 1981، بهزاد نبوی وزیر امور اجرایی و سخن گوی دولت تأیید کرد که هواپیما ساقط شده است. اما در یک کنفرانس مطبوعاتی در تهران حمل تسلیحات خریداری شده از رژیم صهیونیستی برای ایران را به وسیله‏ی هواپیمایی که بر فراز اتحاد شوروی ناپدید شد، انکار کرد. نبوی از اشاره به محموله این هواپیما که در راه بازگشت با یک هواپیمای شوروی بر فراز خاک این کشور تصادم کرد، امتناع ورزید.

همین طور رئیس مجلس ایران هاشمی رفسنجانی در مصاحبه با روزنامه کیهان و خبر گزاری ایران مورخ 28 جولای 1981 تأیید کرد که هواپیمای آرژانتینی برای تهران سلاح حمل کرده است. وی افزود که هواپیما در بازگشت پس از اینکه محموله تسلیحات خود را تخلیه کرده بود دچار حادثه شد.

در 19 آگوست 1981، کاردار سفارت ایران در بیروت (محسن موسوی) اعلام کرد که ایران از بازارهای بین المللی سلاح خریداری کرده و از راه دریا از ایسلند به قبرس و از آنجا با یک هواپیمای آرژانتینی – قبل از اینکه ساقط شود – به ایران حمل می‏کرد.

در 23 آگوست 1981 خبر گزاری رسمی ایران “پارس” مطالب ذیل را نقل کرد: «میر حسین موسوی وزیر امورخارجه گفت که اگر دولت ایران از اسرائیل سلاح خریداری کرده، چنین معامله‏ای را باید بنی صدر رئیس جمهوری مخلوع که در آن زمان قدرت را در دست داشت و فرمانده کل نیروهای مسلح ایران بود، پاسخ بدهد.«

در حالی که تلاش‏های حکام ایران و سخن گویان آنها برای استتار و پنهان داشتن واقعیت هواپیمای آرژانتینی، متناقض می‏باشد، سخن گوی دولت قبرس مورخ 28 آگوست 1981 نکاتی را در نامه‏هایش مطرح ساخته که تلاش‏های رژیم[امام]خمینی را برای پنهان کاری و مخفی نگاه داشتن همکاری تسلیحاتی با رژیم صهیونیستی خنثی ساخته است.

همکاری تسلیحاتی میان ایران و رژیم صهیونیستی، نه تنها منعکس کننده روابط دو جانبه می‏باشد بلکه حقایق جدیدی را از نقشی که رژیم[امام]خمینی در منطقه بازی می‏کند، برملا ساخته است، نقشی که جودی پاول سخن گوی رئیس جمهوری پیشین امریکا ماهیت آن را تأیید کرده و گفته است که واشنگتن چنین اطلاعاتی را درباره‏ی صادرات سلاح‏های امریکایی و لوازم یدکی به ایران، از طریق اسرائیل به دست آورده است. این موضع ایالات متحده روشن کننده بوده و بی‏تردید به نفع این همکاری است.

در روزهای اولیه مناقشه ایران، عراق اعلام کرد که کاملا خواستار مذاکره برای حل و فصل صلح جویانه، شرافتمندانه و عادلانه مناقشه است به طوری که حقوق قانونی طرفین تأمین شود. همچنین خواستار ایجاد روابط عادی با ایران بر اساس اصول تقبیح تجاوز و سیاست‏های تفوق طلبی، حفظ استقلال، مداخله نکردن در امور داخلی و اجرای اصل مجاز ندانستن تصرف خاک دیگر کشورها، است.

به هر حال، ایران اصرار دارد که پیشنهادهای صلح جویانه عراق را رد کند و از همکاری با مجامع و سازمان‏های بین المللی برای دست یابی به حل و فصل صلح جویانه مناقشه که تأمین کننده حقوق طرفین بر اساس اصول مذکور باشد، امتناع می‏ورزد وبه جای آن ایران سیاست ادامه جنگ را تعقیب کرده و همکاری‏اش را با مجامع امپریالیستی و صهیونیستی که بدان اشاره شد، افزایش داده است.