– شماره سند شورای امنیت: 14192 / S
– 24 سپتامبر 1980 (2 مهر 1359)
نامه مورخ 24 سپتامبر 1980 کاردار هیئت نمایندگی دائمی عراق در سازمان ملل خطاب به رئیس شورای امنیت
بنا به اطلاع دولت متبوعم احتراما به پیوست نامه آقای دکتر سعدون حمادی وزیر امور خارجه جمهوری عراق خطاب به جناب عالی را ارسال مینمایم.
سیب بافی – کاردار
پیوست
نامه مورخ 24 سپتامبر 1980 وزیر امور خارجه عراق خطاب به رئیس شورای امنیت
پیرو بیانیه مورخ 23 سپتامبر 1980 جناب عالی، مایلم توجه شما و اعضای عالی مقام شورا به موارد ذیل جلب نمایم:
1- دولت جمهوری عراق در مورخ 17 سپتامبر 1980 تصمیم گرفت توافق نامه 6 مارس 1975 الجزایر را جهت فسخ، پس از اینکه ایران عملا آن را فسخ کرده، مورد بررسی قرار دهد.
در پاراگراف 4 آن به وضوح مطرح شده که ترتیبات قرارداد مذکور به عنوان یک عنصر لایتجزای حل و فصل جامع مورد توجه بوده و هیچ یک از عناصر آن نباید نقض شود که مغایرت با روح قرار داد محسوب خواهد شد، به صورتی که موضع عراق گواه روشنی در حمایت از آن می‌باشد، مایلم توجه جناب عالی و اعضای عالی مقام شورا را به نامه مورخ 21 سپتامبر 1980 دبیر کل خطاب به من جلب نمایم. این نامه طی سند 14191 / S مجمع عمومی و شورای امنیت منتشر شد.
2- دولت جمهوری عراق با استفاده از کلیه ابزارهای صلح جویانه در طی یک دوره که بیش از سه سال به طول انجامید به ایران اتمام حجت کرد که به تعهداتش در مورد قرار داد مذکور عمل نماید، اما تلاشهای مستمر ما بیحاصل بود. بنابراین برای دولت متبوعم راه دیگری باقی نماند جز آنکه حقوق خود را از ایران – که به طور غیر منصفانه نفی میشد – طبق حقوق بین المللی باز پس گیرد. در این باره تأکید میکنم که دولت متبوعم هیچ طرح ارضی توسعه طلبی علیه ایران ندارد و این سیاست در اظهارات مقامات عالی رتبه کشور متبوعم پر واضح است.
3- دولت جمهوری عراق علنا موضعش را ابراز نموده که علاقه مند به تشدید منازعه ایران نیست. اما متأسفانه ایران منازعه را با اقدامات ناجوانمردانهاش علیه منافع عراق، منطقه و جامعه بین المللی تشدید کرد که نهایتا برای دولت متبوعم جز یک انتخاب باقی نگذاشت و آن اینکه در دفاع از خویش مصمم باشد.
4- عراق اعلام آمادگی مینماید که نظرهایش را در شورا مطرح سازد و هیچ چیزی را پنهان نخواهیم کرد.
دکتر سعدون حمادی – وزیر امور خارجه دولت جمهوری عراق
