بدون شک مهمترین اقدام عملی رزمندگان جبهه دارخوین جلوگیری از رسیدن دشمن به حاشیه غربی کارون بود، به عبارت دیگر، حضور نیروهای خودی در غرب کارون، حدفاصل نثاره تا انرژی اتمی و دور نگه داشتن دشمن از ساحل کارون، بدون این که روی آن دید و تیر مؤثر و مستقیم داشته باشد، باعث گردید سرپل مناسبی توسط رزمندگان اسلام تأمین گردد. سرلشکر رحیم صفوی در مورد اولین گام در حفظ این سرپل مهم که بعدا گسترش یافت میگوید:
»همان هفته اول (اوایل آبان 59) ده نفر را فرستادیم آن طرف رودخانه کارون، یعنی جناح غربی دارخوین و سرپلی را ایجاد کردیم که دو هفته بعد مورد حمله دشمن قرار گرفت.» (1).
این سرپل در جناح راست تا روستای نثاره و در جناح چپ تا روستای مشارع در منطقهای حدود 40 کیلومتر گسترش یافت تا در اردیبهشت 1361 راه را برای رسیدن به پیروزی بزرگ بیت المقدس هموار نمایند. سرپل منطقه دارخوین آن چنان تعیین کننده بود که باعث گردید تلاش اصلی در طرح مانور عملیات بیت المقدس در جبهه دارخوین گردد. (2).
1) مأخذ 12.
2) تعدادی از شهیدانی که در حفظ سرپل سهیم بودند عبارتاند از: سعید آزادیفر، مرتضی بصیریپور، مهدی انصاریپور، اصغر احمدی، مهراب تقیپور، محمدرضا جهانگیر مقدم، منصور رئیسی، حمید شهیدی، اصغر صفایی، احمد صداقت، مرتضی صفاتاج، قاسم طاهری، علی عمرو، قربانعلی عرب، اکبر مؤذنی، عباس فنایی، رضا قانع، مهدی سامع، محمد کلاهدوزان، حسنعلی ماهرانی، محمدرضا نوروزی، عباس قادری، رسول سنایی وحسین سرائیان.
