منظور از استقلال سیاسى آن است که افراد نیروهاى مسلح هم باید از وابستگى
سیاسى به احزاب و گروههاى داخلى نظام بپرهیزند و هم این که نباید از نظر تفکر نظامى و طراحى سیستم دفاعى به بیگانگان وابسته باشند. اسلام مکتبى است که براى سازماندهى نیروهاى نظامى خود، الگوهاى مشخص و تجربه شدهى تاریخى دارد. اگر افرادى بخواهند بر اساس تفکر و اندیشههاى برخاسته از الگوهاى بیگانه نیروهاى مسلح را هدایت کنند، قهرا آن را به وابستگى خواهند کشاند و سرانجام مستشاران بیگانه بر نیروهاى مسلح ما سلطه خواهند یافت. اگر چه حضور فیزیکى نداشته باشند؛ زیرا مهم وابسته کردن و حاکمیت اندیشه و برنامههاى استعمارى است که اگر تحقق یابد، هدف دشمنان تأمین مىشود. از این جهت، استقلال نیروهاى مسلح بسیار مهم است تا خطر وابستگى به طور کلى مرتفع گردد. امام راحل (ره) در آستانهى انقلاب اسلامى در این باره مىفرماید:
»اگر ما یک ارتش انگلى نداشتیم و یک ارتش مستقلى داشتیم، اجازه نمىداد که مستشارها بیایند همهى چیزها در تحت دستور آنها باشد.» (1).
همچنین امام راحل (ره(، گرایش سیاسى به احزاب داخلى را نیز براى قواى مسلح مضر دانسته، با قاطعیت و صراحت مىفرمودند:
»از امور مهمى که باید تمام نیروهاى مسلح از آن پیروى کنند و اغماض از آن به هیچ وجه نمىتوان کرد و باز هم تذکر دادهام، آن است که هیچ یک از افراد نیروهاى مسلح، چه ردههاى بالا یا پایین، در حزب و گروهى، با هر اسم و عنوان نباید وارد شوند.» (2).
1) صحیفه نور، ج 1، ص 274.
2) همان، ج 16، ص 135.
