امام راحل (ره(، وابستگى به قدرتهاى بزرگ را آفت رشد ملتها، سرکوبى استعدادها و نهایتا عامل عقب نگهداشتن کشورهاى جهان سوم مىداند و معتقد است که از آثار مخرب وابستگى، خودباختگى و عدم اعتماد به نفس همهى آحاد ملت است. لذا ضمن هشدار به متخصصان متعهد کشور، مىفرمودند:
»امروز پدر پیر شما، خمینى، از تمامى شما کارگران و صنعتگران و متخصصان مىخواهد که با تمام قدرت مواظب باشید که دوباره مردم ما گرفتار ابرقدرتها و قدرتها نشوند«. (1).
حتى امام راحل (ره(توجیه نیاز به تخصصها و متخصصین را نپذیرفتند و صراحتا هر گونه تخصص وابسته را نفى فرمودند:
»تخصصى که ما را به دامن امریکا بکشد یا انگشتان، یا به دامن شوروى بکشد یا چین، این تخصص، تخصص مهلک است نه تخصص سازنده«.(2).
همچنین قطع وابستگى و مبارزه با خودباختگى را به عنوان عامل شکوفایى استعدادها و قدرت ابتکار و نوآورى در آحاد ملت بر مىشمارند:
»بدانید مادام که در احتیاجات صنایع پیشرفته، دست خود را پیش دیگران دراز کنید و به دریوزگى عمر بگذارنید، قدرت ابتکار و پیشرفت در اختراعات، در شما شکوفا نخواهد شد.» (3).
»باید به خود بباورانیم که اگر یک ملت بخواهند بدون وابستگیها زندگى کنند، مىتوانند،» (4).
1) همان، ص 71.
2) همان، ج 14، ص 233.
3) همان، ج 21، ص 194.
4) صحیفه نور، ج 21، ص 198.
