دفاع از نظر امام راحل (ره) از جایگاه و اهمیت ویژهاى برخوردار است؛ به طورى که آن را پرورش دهندهى جوهر انسانیت و مایهى بروز شجاعت در انسان مىداند:
جنگ خیلى خوب است از یک جهت و آن این است که شجاعتى را که در باطن انسان است، بروز مىدهد و تحرک براى انسان حاصل مىشود. انسان از آن خمودى بیرون مىآید.» (1).
همچنین امام راحل (ره) جنگ و دفاع را ابزارى مىداند که با آن موانع از سر راه رشد و تکامل جوامع اسلامى برداشته مىشود: «این یک رحمتى است، صورتش انسان فکر مىکند که کشتار است، لکن واقعش بیرون کردن یک موانعى از سر راه انسانیت است.» (2).
مخصوصا کشورى که انقلاب اسلامى کرده است و اجراى احکام نورانى اسلام را در همهى زمینهها هدف قرار داده است، دفاع و جهاد براى او تکلیفى شرعى و الهى مىشود و صرف نظر از تأثیرات فردى و اجتماعى، باید آن را به عنوان یک تکلیف شرعى مورد توجه قرار دهد. در همین باره نیز امام راحل (ره) چنین فرمودهاند:
»آحاد مردم یکىیکىشان تکلیف دارند براى حفظ جمهورى اسلامى؛ یک واجب عینى، اهم مسائل واجبات دنیا، اهم است و از نماز اهمیتش بیشتر است. براى اینکه این حفظ اسلام است، نماز فرع اسلام است، این تکلیف براى همه ماست.» (3).
به طورى که ملاحظه مىشود، دفاع و جهاد در اسلام، اهمیتى چند جانبه دارد که اهم آن را به شرح زیر مىتوان خلاصه کرد:
الف: تقویت جوهرهى انسانیت و آبدیده کردن روح انسان در حوادث و مشکلات
ب: بروز و ظهور عنصر شجاعت و مقاومت در انسان مؤمن و دفع رخوتها و سستیها.ج: دفع موانع از مسیر تکامل و رشد جامعهى اسلامى و قطع طمع دشمنان در حمله به کشورى مقاوم و آماده دفاع.
د: وجوب شرعى جهاد و دفاع در کنار دیگر واجبات دینى، به عنوان قویترین نمود انگیزهى دفاعى در اقشار مختلف جامعه انسانى
1) صحیفهى نور، ج 13، ص 108.
2) همان، ج 16، ص 2.
3) صحیفهى نور، ج 19، ص 275.
