مسئول اطلاعات لشکر 19 فجر که در دیدگاه به سر میبرد، در ساعت 6:45 صبح 20 / 4 / 1364 برای اولین بار از آمدن نیروهای زرهی دشمن خبر داد. فرماندهی دشمن تصور میکرد رزمندگان پس از عملیات، روی قله 194 و سایر پایگاهها مستقر شدهاند، لذا برای باز پس گیری منطقه اقدام به پاتک کرد.
همزمان با نزدیک شدن قوای پاتک کننده دشمن به منطقه، گردان امام مهدی (عج) موفق شده بود نیروهای خود را به عقب برگرداند، اما نیروهای گردان قاسم ابن الحسن (ع) هنوز در منطقه با نیروهای عراقی (پایگاهها و کمینهای جاده) درگیر بودند.
دشمن با نزدیک شدن به ارتفاع 137، با گلوله مستقیم تانک به سوی نیروها و خط خودی شلیک میکرد، هلیکوپترهای دشمن نیز نقاطی را که فرماندهان عراقی با شلیک منور مشخص میکردند، هدف قرار میدادند.
البته فرماندهی دشمن تا ساعت 9 صبح اطلاع درستی از وضعیت منطقه نداشت که علت آن عمدتا قطع ارتباط مخابراتی با یگانهایش بود؛ زیرا کابلها و سیمهای برق و تلفن را که از قبل شناسایی شده بود، رزمندگان گردان امام مهدی (عج) در پشت مقر فرماندهی عراقیها قطع کرده بودند. آنها همچنین بیسیمی را که در سنگر فرماندهی دشمن قرار داشت در آغاز عملیات منهدم کرده بودند.
دشمن ابتدا 15 تانک خود را به طرف ارتفاع 137 اعزام کرد و به تدریج قوای خود را افزایش داد طوری که تا ساعت 10:30 صبح قوای پاتک کننده به یک تیپ زرهی و یک تا دو گردان پیاده رسید.
قوای زرهی دشمن مرکب از حداقل 45 تانک و تعدادی نفربر به صورت زنجیرهای حرکت میکردند و در حالی که 10 خودرو ایفا نیروهای پیاده را حمل میکرد و به همراه استیشن فرماندهی و تانکر
آب و تدارکاتشان در حال پیشروی به سوی خط خودشان بودند، 4 هلیکوپتر نیز از بالا آنها را هدایت و پشتیبانی میکرد. دشمن که قصد باز پس گیری منطقه عملیاتی و استقرار در خط را داشت، پس از ساعت 10:30 نیروهای پیاده خود را از طریق معبرها به منطقه درگیری فرستاد در حالی که اکثر رزمندگان منطقه را تخلیه کرده بودند و زرهی دشمن حدود 2 کیلومتری ارتفاعات 137 قرار داشت.
به هر حال قوای زرهی دشمن با وجود آتشی که توپخانه خودی میریخت، حدود ساعت 12 توانستند پشت ارتفاعات 137 استقرار یابند، اما تا عصر همان روز (با احتمال حضور نیروهای خودی(، اصلا روی ارتفاع 194 نیامدند و نزدیک شب بود که روی ارتفاع 194 نیز مستقر شدند.
