دشمن در این منطقه از مواضع و موانع مختلف برخوردار بود، از جمله بشکه فوگاز (ناپالم) و سیم خاردار حلقوی (که بعضا تا 1 متر روی آب و چند رده در زیر آب قرار داشت(، تنها نمونهای از موانع دشمن بود.
عراقیها در اطراف پاسگاه ابوذکر و روی خشکی اطراف آن سنگرهای متعددی احداث کرده بودند. همچنین در روی برکه مختار، علاوه بر سنگر، کمین سیار نیز گذاشته بودند که به صورت زیگزاگی یک دیگر را میپوشاند و عامل مؤثر در تأمین پاسگاه ابوذکر به شمار میرفت.
در این منطقه از دشمن سه گروهان کماندویی (یک گروهان در پاسگاه ابوذکر، یک گروهان در پاسگاه ابولیله و یک گروهان در برکه مختار) استقرار داشتند. یک گروهان هم پشت برکه مختار در احتیاط نزدیک بود. علاوه بر این، عناصری از تیپهای 506 و 114 از لشکر 25 ارتش عراق در منطقه مستقر بودند.
دشمن همچنین به منظور کنترل بهتر منطقه، با هلیکوپتر و هواپیمای پی.سی.7 مرتبا گشت شناسایی انجام میداد و بعضا روی مواضع خودی اجرای آتش میکرد.
