در آستانه عملیات فتح المبین، روند تحولات سیاسی کشور رو به بهبود نهاد و کاملا با اوضاع عملیات ثامن الائمه (ع) تفاوت داشت؛ منافقین بر اثر ضربات پیدرپی، بدنه و بخشی از کادر مرکزی خود را از دست داده (1) و سایر گروههای ضد انقلاب نیز که تلاش همه جنبهای را برای در دست گرفتن قدرت آغاز کرده بودند، عملا از پای درآمدند. روند تحولات نظامی نیز با توجه به وضعیت رو به اضمحلال دشمن پس از عملیات طریق القدس و شکست در تنگهی چزابه، به سود ایران تغییر کرده بود. در این حال، بنا به گزارش نشریه انگلیسی لویل میل، عراقیها با نگرانی از روند موجود، پیشنهاد مخفیانهای برای پایان جنگ ارائه کردند.(2) همچنین، به گزارش رویتر به نقل از خبرگزاری عراق، بلافاصله پس از آغاز عملیات فتح المبین، صدام خواهان آتشبس و حل مناقشه با ایران از راههای صلحآمیز شد.(3).
1) در 19 بهمن 1360 طی عملیاتی که در خصوص خانه تیمی منافقین انجام گرفت، 12 تن از اعضای کادر مرکزی سازمان مجاهدین خلق (منافقین) از جمله موسی خیابانی (نفر دوم سازمان) و همسرش و همچنین اشرف ربیعی، همسر رجوی به هلاکت رسیدند. خبرگزاری یونایتدپرس این عملیات را ضربهای شدید بر سازمان ارزیابی کرد.(خبرگزاری جمهوری اسلامی، 21 / 11 / 1360(.
2) نشریه واشنگتن پست، به نقل از نشریه لویل میل چاپ بریتانیا، 27 / 12 / 1360.
3) خبرگزاری رویتر، 7 / 1 / 1360.
