گردان شهید بهشتی: یک دسته از گردان شهید بهشتی به استعداد
حدود 35 نفر با سلاحهای مورد نیاز، روی تهلهای حاشیه دریاچه به صورت یک خط 150 تا 200 متری، رو به امالطیره موضع گرفتند. این خط حدود 400 متر با دشمن فاصله داشت. به محض شروع درگیری در محور غربی این نیروها نیز با پشتیبانی ادوات، پاسگاههای دشمن در امالطیره را زیر آتش خود گرفتند و گروه تخریب همراه اینها با شروع درگیری، اقدام به انفجار تهلهای جلوی دریاچه کرد و برمایه را به امالنعاج وصل نمود.
دسته دیگر گردان شهید بهشتی با سه بلم پس از عبور از آبراه لعوج وارد برمایهای شدند که به دریاچه امالنعاج منتهی میگردید. آنها با 30 دقیقه تأخیر (ساعت 30 دقیقه بامداد) با بلمها به سمت کمین دشمن – با آتش و حرکت – حمله کردند. نیروهای فرسانالهور مدافع کمین، بدون هیچ مقاومتی با دادن تعدادی کشته و مجروح به درون نیها متواری شدند.
به دستور فرمانده تیپ بدر و با هماهنگی نیروهایی که روی امالطیره آتش داشتند، این نیروها به سمت پاسگاه دشمن در امالطیره حرکت کردند، لیکن در جریان درگیری با دشمن بر اثر افتادن یکی از نارنجکهای آنها به درون قایق، مسئول تیم و یک رزمنده دیگر مجروح شدند. در پی آن به دلیل مجروح شدن مسئول تیم، مقاومت دشمن و روشن شدن هوا، نیروها عقب کشیدند و در حاشیه دریاچه امالنعاج در امتاوه مستقر شدند.
گردان انصارالحسین: نیروهایی از گردان انصارالحسین با سه بلم و پشتیبانی یک قایق دوشکا برای حمله به کمین دشمن وارد آبراه خسرسوده گردیدند. با شروع درگیری (در محورهای دیگر) به آنها دستور داده شد تا سریعا به دشمن حمله کنند، زیرا در حال عقبنشینی بود. بلافاصله روی کمین دشمن آتش گشوده شد و سپس با آتش و حرکت به کمین نزدیک شدند، لیکن وقتی رسیدند افراد دشمن فرار کرده بودند. پس از آن اطراف کمین را با پرتاب چند نارنجک و شلیک رگبار پاکسازی کردند و به عقب برگشتند و در
آبراهی که از امتوسه به خسرسوده وصل میشد کمین کردند.
از طرف دیگر، عراقیها در پاسگاه خسرسوده بر اثر آتش مؤثر و پرحجم ادوات، مدام با فرماندهی خود در تماس بودند که ما زیر فشار توپخانه هستیم، عدهای کشته و مجروح شدهاند، میخواهیم به عقب برگردیم و سرانجام پس از کمی مقاومت ناچار به عقبنشینی شدند. در نتیجه این پاسگاه دشمن به وسیله آتش ادوات موقتا سقوط کرد.
