هنگام طراحی عملیات والفجر 8 و نیز هم زمان با اجرای عملیات و در تلاشهای پس از آن، واقعیاتی رخ داد که به تدریج نقش اساسی خود را در پیروزیهای والفجر 8 و نیز ضرورتهای مورد نظر جهت ادامه جنگ نشان داد. در مجموع عوامل متعددی این موفقیت بزرگ را موجب شد که برخی مستقیم و برخی غیر مستقیم در آن مؤثر بودند. پارهای از این عوامل چنین است:
1 – غافل گیر شدن دشمن و عدم آمادگی ارتش عراق.
2 – رعایت اصول حفاظتی در ترددها، جابهجایی یگانها، کنترل تردد عناصر مشکوک و ستون پنجم.
3 – رعایت اصول حفاظتی در شناساییها آموزشها و…
4 – ضعف اطلاعاتی دشمن.
5 – اجرای عملیات پشتیبانی (فریب) از امالرصاص، شلمچه و…
6 – اجرای فعالیتهای فریب از جمله تلاشهای آماده سازی و مهندسی پر حجم در منطقه هور.
7 – اتخاذ تاکتیکهای ویژه، خصوصا هنگام عبور از رودخانه اروند.
8 – تدبیر بی سابقه فرماندهی در به کارگیری یگانها نسبت به توان رزمی آنها در زمان و مکان مناسب.
9 – وحدت نظر در فرماندهی، طراحی عملیات و اجرای آن.
10 – سرعت عمل رزمندگان در تصرف قرارگاههای فرماندهی و اختلال در مرکز فرماندهی و هدایت دشمن.
11 – موقعیت زمین منطقه که امکان مانور مناسب را از دشمن سلب میکرد.
12 – امکان استفاده مناسب از آتش.
13 – سیستم نسبتا مناسب پدافند هوایی.
14 – وسعت نسبتا مناسب منطقه عملیاتی. (1).
15 – پشتیبانی بیشتر دولت و مردم نسبت به گذشته در فراهم آمدن نیرو و امکانات.
16 – عزم و ارادهی قوی، تقوا و اخلاص نیروهای عمل کننده.
17 – اقدامات گسترده و مناسب مهندسی قبل از عملیات و به خصوص در حین اجرای عملیات.
18 – آماده سازی عقبههای مطمئن برای پشتیبانی، مهمات رسانی و تدارکات.
19 – آماده سازی راههای وصولی مناسب به خطوط پدافندی و سرعت دادن به تحرک یگانها در منطقه عملیاتی.
20 – آموزش و سازماندهی مناسب نیروها.
21 – اقدامات پیشگیرانه در مقابل تکهای شیمیایی دشمن.
22 – استفاده مناسب از نیروی هوایی و هوانیروز.
23 – به کارگیری مناسب سلاحهای ضد زره.
24 – استفاده مناسب و دقیق از اطلاعات دریافتی از واحدهای شنود.
1) به رغم این که دشمن در منطقه والفجر 8 محدودیتهایی برای مانور زرهی و پاتک داشت، لیکن وسعت منطقه با توجه به حجم گسترده نیروهای خودی – مشکل خاصی را در مقابل تکهای هوایی دشمن و یا اجرای آتش سنگین آنها و نیز تهاجم به دشمن ایجاد نمیکرد.
