این عامل را باید اصلیترین و مهمترین ویژگی عملیات والفجر 8 دانست.
در واقع، عبور از اروند با عرض و عمق زیاد و شتاب بسیار جریان آب این رودخانه که به گفته برخی کارشناسان، تا حدود 70 کیلومتر در ساعت هم میرسید، کار بسیار پیچیده و خطیری بود که میبایست با محاسبه دقیق و آگاهی از جوانب امر انجام میگرفت، در غیر این صورت علاوه بر این که موفقیت عملیات ممکن نبود، تعداد بسیاری از غواصان نیز شهید میشدند.
عبور غواصان از اروندرود تا حدی مخاطره انگیز بود که برخی فرماندهان نظامی کلاسیک، عملیات عبور از این رودخانه را ناممکن میدانستند و کمترین موفقیتی برای آن قائل نبودند. اما دقت نظر فرماندهان سپاه در دست یابی به اطلاعات لازم، آموزشهای خاص برای عبور از اروند، انتخاب حساب شده غواصان، انتخاب مناسبترین نقاط برای عبور با توجه به عرض رودخانه و توجه کافی به حالتهای مختلف جزر و مد آب و عوامل دیگر، موجب شد شکل جدیدی از عملیات نظامی که در نوع خود در تاریخ نظامی جنگهای معاصر بی سابقه بود، انجام شود و نیروهای خودی با اقتدار کامل ضمن عبور از اروند و شکستن خط، منطقه را تصرف کنند. ماهر عبدالرشید، فرمانده سپاه سوم ارتش عراق، در این باره گفت:
»ایران در عملیات جاری خود روشهای نظامی نوینی را به کار برده است و بر خلاف توقع،در شرایط جوی سختی که بارانهای شدید میبارید، با استفاده از مردان قورباغهای و پیش قراولان رزمی، حمله خود را به مواضع ما آغاز کرد.((1).
رادیو امریکا نیز گفت:
»تحلیل گران نظامی غرب معتقدند که ایران برای عبور از شط العرب نیاز به تجهیزات کافی داشته است و آنها از این موضوع متعجباند که چگونه با تجهیزات اندک توانستهاند از این آب راه عبور کرده و به مواضع عراقیها دست یابند؟«(2).
1) دانشکده فرماندهی و ستاد سپاه پاسداران، فصلنامه بررسیهای نظامی، “توصیف عملیات والفجر 8″، سال چهارم، شماره 19، زمستان 1373، ص 176.
2) مأخذ شماره 3، ص 214.
