شب هفتم عملیات، تقریبا جبهه راکد بود و فقط در چند نقطه این تلاشها انجام گرفت: لشکرهای 7 ولیعصر (عج(، 19 فجر و 31 عاشورا در سمت راست نهر دوعیجی به طرف جاده آسفالت عملیات انجام دادند و توانستند مقداری پیشروی کنند. در منطقه قرارگاه نجف، به دلیل کاهش توان یگانها و مشکلات شش شب عملیات، در شب هفتم اقدام خاصی صورت نگرفت. لشکر 5 نصر هم که میبایست از جلوی خط لشکر قدس به سمت ساحل اروند صغیر پیشروی میکرد، به علت کمبود زمان برای عملیات، نیروهای خود را عقب کشید. (1) قرار بود لشکر 32 انصار الحسین از پوزه کانال ماهی و از آن سو لشکر 25 کربلا و 27 حضرت رسول (ص) با هماهنگی پس از درگیری با دشمن الحاق کنند که به شب بعد موکول شد.
در آغاز روز هفتم لشکر 21 امام رضا (ع) – که طی دو شب گذشته نتوانسته بود هلالیهای ادامه فرورفتگی نهر دوعیجی را در امتداد جاده آسفالت تا سه راهی پاکسازی کند – با یک خیز حساب شده و با استفاده از فرصت و تشتت وضعیت دشمن، خود را به انتهای مواضع هلالی شکل در نزدیکی جاده آسفالت رساند. این یگانها به همراه لشکر 31 عاشورا خود را از قرارگاه قدس به نزدیک معبر ورودی قرارگاه قصر رساندند که این اقدام به جبهه قرارگاه نجف رونق بخشید. همچنین، با توجه به خبرهای دو روز گذشته مبنی بر فرار یا
تسلیم شدن نیروهای در محاصره دشمن – که روز هفتم وسعت بیشتری پیدا کرد – افق روشنتری در جبهه خودی مشاهده شد. علاوه بر این، لشکر قدس با تمام مشکلات، داخل بوارین ایستادگی میکرد و با سختی مواضع خود را نگهداری میکرد.
امروز اوضاع دشمن، قرارگاه نجف را به این ره یافت نزدیک کرد که وضعیت آنها به هم ریخته و امکان تصرف منطقه پاشنه به طور کامل فراهم شده است. تسلیم 50 تن از نیروهای دشمن قبل از تاریکی هوا نیز حاکی از وضعیت نامناسب یگانهای عراقی در منطقه بود.
1) مأخذ 24، ص 193.
