– شماره سند شورای امنیت:16438 / S
27 مارس1984 (7 فروردین 1363)
نامه مورخ 17 مارس 1984 نمایندگی دائمی عراق در سازمان ملل خطاب به دبیر کل
بنا به گزارشهای دولت متبوعم، احتراما عطف به نامه شما که طی سند 16433 / S مورخ
26 مارس 1984 مبنی بر گزارش کارشناسان منتخب دبیر کل جهت تحقیق درباره ادعاهای جمهوری اسلامی ایران در مورد استفاده عراق از سلاحهای شیمیایی منتشر شد، مایلم مطالب ذیل را به اطلاع برسانم:
1- دولت عراق هیچ نظریهای جهت درج در گزارش هیئت نداده و هیچ ارتباطی با گزارش نداشته است.
عراق از این قبیل سلاحها استفاده نکرده است و اگر کارشناسان اعزامی دبیر کل مواردی از این نوع سلاحها در برخی از مناطق ایران یافتند، حاکی از آن است که ایران یکی از طرفین بوده و نسبت به آن مسئولیت دارد.
2- اقدامات وحشیانه رژیم ایران بر همگان شناخته شده است. این رژیم کودکان را به خطوط جبهه اعزام نموده و از اینها جهت انفجار مینها استفاده نموده است و[…]و آن را توجیه مینماید و دیگر بیرحمیهای وحشیانه این رژیم را با بهانههای مذهبی نادرست، شنیدهاید.
همچنین زندانیان را میکشد، بر همین اساس این احتمال وجود دارد که نمیتواند به دور از جعلیات واهی خود، حکمرانی کند. از همین رو در جست و جوی خلق توجیهاتی برای شکستهای خود در تجاوزات خویش علیه عراق بوده، تا با خیرهسری، افکار عمومی بینالمللی را از مسائل مهم، یعنی لزوم توقف جنگ منحرف سازد.
3- پر واضح است که دبیر کل سازمان ملل به مسئولیت خویش در اعزام هیئت به ایران عمل ننموده است. به صورتی که در گزارش آمده، دبیر کل بنا به اصرار طرف ایرانی به این کار اقدام نموده است. با توجه به این مهم، مایلم نکات ذیل را به اطلاع برسانم:
الف) این حرکت به عنوان بخشی از ابزارهای دبیر کل، از جنبههای ثانوی و حادثهای مناقشه به شمار میرود و اکنون ضروریترین مسئله، ریشهیابی جنگ است. بدین معنا که اصل مناقشه و خاتمه آن طبق قطعنامههای شورای امنیت 479 مورخ 28 سپتامبر 514،1980 مورخ 12 جولای 1982، 522 مورخ 4 اکتبر 1982 و 540 مورخ 31 اکتبر 1983 و قطعنامه 3 / 37 مجمع عمومی مورخ 22 اکتبر 1982، از اولویت برخوردار بوده که میبایست دنبال گردد.
ب) بخش دیگری از اقدام دبیر کل، پذیرش درخواستهای یک طرف مناقشه، که اصرار به طولانی ساختن جنگ و نیز اظهارهای صریح جهت اشغال سرزمین طرف دیگر (عراق) و نیز تحمیل اراده سیاسی خود به آن دارد، صورت گرفته است.
این بار دومی است که دبیر کل به درخواست ایران درباره جنبههای کم اهمیت مناقشه، پاسخ مثبت داده که همانند اقدام 28 می 1983 دبیر کل که بنا به اصرار ایران تیم تحقیقی را جهت بمباران اهداف غیرنظامی اعزام داشته، میباشد.
باید متذکر شد در حالی که دبیر کل دو درخواست ایران را جهت اعزام هیئتهای حقیقتیاب، اجابت نموده، ولی درخواستهای مکرر عراق برای اعزام هیئتی جهت تحقیق درباره حقایق مربوط به رفتار با اسیران دو کشور و با توجه به نقض وقیحانه قوانین که اسیران عراقی با آن مواجه میباشند و طی نامههایی به کمیته بینالمللی صلیب سرخ مورخ 7 می 1983 و 10 فوریه 1984 بیان گردیده، کاملا مورد بیتوجهی واقع شده است.
ج) بدیهی است با توجه به موارد مذکور، پاسخ مثبت به درخواستهای طرفی که کلیه قطعنامههای شورای امنیت و مجمع عمومی را رد نموده و از همکاری با اعضای کمیتههای تحقیق جهت حل و فصل مناشقه، براساس قوانین و اصول منشور امتناع میورزد، باعث گردیده که طرف (ایرانی) از نقش دبیر کل به منظور پیشبرد اهداف تبلیغاتی خود استفاده نماید. ما صمیمانه از دبیر کل میخواهیم به طرفی که این موارد مشکوک را قبل از اینکه سازمان ملل پیشرفتی مقتدرانه جهت حل و فصل مناقشه داشته باشد، جدی تلقی کرده، ضرورت حل و فصل مناقشه را گوشزد نماید و باید کوشش شود راه حلی صلحآمیز طبق قطعنامههای سازمان، یافت و نیز نیازمند آن است که از ایران خواسته شود کلیه کنوانسیونها درباره مناقشه را رعایت نموده نه اینکه خود را محدود به انتخاب سازد که تنها به قسمتهایی از کنوانسیونها استناد کند که در خدمت اهداف تبلیغاتیاش، باشد.
د) دولت عراق با امید به اینکه دبیر کل مسئولیتهای خویش را با رعایت اصل بیطرفی در مناقشه، محفوظ نگه میدارد و به تلاشهای خویش ادامه میدهد، به خودش اجازه نخواهد داد که از سوی یکی از طرفین مناقشه به ویژه طرفی که صلح را رد نموده و اصرار به تجاوز داشته و نیز مقررات بینالمللی را نقض مینماید و کاملا به سازمان و قطعنامههایش بیتوجه میباشد، فریب بخورد.
عراق همچنین امیدوار است که سازمان ملل و دبیر کل، اولویت نخست را به پایان دادن مناقشه براساس قوانین بینالمللی و قطعنامههای سازمان بدهد و تلاش نماید گامهایی را دو طرف جهت رعایت کلیه کنوانسیونها و عرف بینالمللی بردارند. از سوی دیگر، دبیر کل چگونه قادر خواهد بود که نقش خاص خود را تحت منشور و مأموریت بشردوستانه خویش، انجام دهد؟ در این باره، عراق از بخشی از بیانیه دبیر کل که درباره ضرورت خاتمه مناقشه میباشد، استقبال نموده و آرزو دارد که دبیر کل برای اینکه بتواند در تلاشهایش در این زمینه موفق شود، سهولت ایجاد گردد و خواست خود را نه فقط به دولتهای عراق و ایران بلکه تنها به دولت ایران، به عنوان طرفی که از همکاری طفره میرود، تفهیم نماید. در هر حال، عراق مکررا آمادگی خود را جهت همکاری با دبیر کل و با کلیه اقداماتی که جهت حال برقراری آتشبس و خاتمه مناقشه صورت میگیرد، اعلام داشته است.
ریاض م. س. القیسی – نمایندگی دائمی جمهوری عراق در سازمان ملل