– شماره سند شورای امنیت: 16337 / S
– 10 فوریه 1984)21 بهمن 1362)
نامه مورخ 10 فوریه 1984 دبیر کل سازمان ملل خطاب به وزیر امور خارجه عراق
احتراما عطف به نامه سفیر شما «القیسی» مورخ 24 ژانویه 1984 (16289 / S) که در آن گسترش اخیر مناقشه میان جمهوری عراق و جمهوری اسلامی ایران را به اطلاع من رسانده و ادعا کرد که حملات نظامی به مناطق غیرنظامی عراق صورت گرفته است، دولت جمهوری اسلامی ایران نیز ادعاهای مشابهی کرده و از هیئت حقیقتیاب درخواست نموده است که از این وضعیت بازدید نماید.
مایلم در ابتدا به عنوان دبیر کل سازمان ملل تأکید نمایم که من عمیقا نگران ادامه تشدید این مناقشات اسفناک که خسارت فزاینده جانی بر جای گذاشته، میباشم. از سوی دیگر نمیتوانم نسبت به گسترش مسائل منازعه به ویژه در زمانی که تهدیدات فزاینده در سطح مخاصمات وجود دارد، بیتفاوت باشم.
با توجه به این مسائل، در اجلاس کازابلانکا به آقای عزت ابراهیم الدوری جانشین شورای فرماندهی انقلاب جمهوری عراق تأکید کردم که احساس وظیفه مینمایم که هیئتی جهت بازدید از مناطق جنگی به دو کشور اعزام گردد تا کلیه ادعاهای طرفین درگیر مبنی بر حمله به اهداف غیرنظامی را بررسی نماید.
با به روز در آوردن گزارش هیئت اعزامی قبلی حقایق نیز مشخص خواهد شد که قبلا نیز با موافقت دولت شما اعزام شده بود. همچنین درباره موارد نگران کننده که از سوی دولت شما ابراز شد، پیشنهاد میکنم که هیئتی به سرپرستی یکی از دستیاران عالی رتبه من جهت مشخص کردن مواضع رسمی دو کشور در ارتباط با سایر موارد مربوط به مناقشه نیز اعزام شود. این امر به نقش سازمان ملل جهت حفظ صلح و امنیت بینالمللی و اتخاذ اقدامات مؤثر جهت متوقف ساختن اقدامات تجاوزکارانه کمک خواهد نمود. درباره مواضع دو کشور در مورد قطعنامههای شورای امنیت تأکید مینمایم که تنها از طریق مذاکره مستقیم با دولتها است که دبیر کل میتواند به هر تلاشی که در این زمینه صورت میگیرد، امیدوار باشد. یک بار دیگر با تفاهمی که میان طرفین در این باره صورت میگیرد، هیئت میتواند در آینده نزدیک به منطقه اعزام شود.
این نامه در واقع حاکی از نگرش عمیق من نسبت به کلیه پیامدهای تأسفانگیز این منازعه اسفبار می‌باشد. در اجلاس کازابلانکا و نیز در مذاکرات مکرر با نمایندگی دائمی شما
از هیچ کوششی دریغ ننمودم که در این باره کمک نمایم. بنابراین امیدوارم که دولت شما به این پیشنهاد واکنش مثبت نشان داده و اینجانب نیز تلاشهای خود را در پاسخ به نگرانیهای جنابعالی از سر گیرم.
نامهای به همین مضمون نیز برای وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران ارسال نمودم.
خاویر پرز دکوئیار
