– شماره سند شورای امنیت: 16218 / S
– 15 دسامبر 1983 (24 آذر 1362)
نامه مورخ 14 دسامبر 1983 سفیر نمایندگی دائمی جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل خطاب به دبیرکل
بازگشت به نامههای قبلی خود و بنا به اطلاع دولت متبوعم، احتراما توجه شما را به بیانیه اخیر مقامات عراق جلب مینمایم که تهدید به افزایش بیشتر در حوزه درگیری ایران
و عراق نموده است. در 12 دسامبر 1983، در ساعت 24 به وقت محلی، تلویزیون عراق برنامه عادی خود را قطع کرد و اطلاعیه رژیم عراق را پخش نمود. در این اطلاعیه حکام عراق با بیشرمی تمام حوادث اخیر در کویت را به جمهوری اسلامی نسبت داده و اعلام کردند که » از آنجایی که ما هر گونه تجاوز علیه هر یک از کشورهای عربی برادر را به عنوان تجاوز علیه کل دنیای عرب میدانیم تصمیم گرفتیم از طریق نظامی به اهداف مشخصی در ایران حمله کنیم به خاطر اینکه به حکام ایران درس بیاموزیم «.
دولت جمهوری اسلامی ایران توجه جناب عالی و نیز از طریق شما توجه جامعه بینالمللی را به موارد ذیل جلب مینماید:
1- جمهوری اسلامی ایران قاطعانه کلیه ادعاهای بیاساس درباره دخالت ایران در حوادث اخیر کویت را رد مینماید و این ادعاها را به عنوان بخشی از تلاشهای جهتدار رژیم اغفال شده عراق و متحدین ابرقدرت آن جهت تشدید جنگ تحمیلی و سوق دادن آن به جنگ منطقهای میداند، بنابراین به دنبال هموار کردن راهی برای دخالت ابرقدرتها در خلیج فارس بوده و مایل هستم متذکر شوم که مسئولیت تشدید مناقشه، صرفا متوجه عراق و متحدین آن به ویژه فرانسه و ایالات متحده می‌باشد که مقصر شروع این جنگ تجاوزکارانه نیز هستند.
2- رژیم حاکم بر عراق، بیهوده از آغاز جنگ تجاوزکارانه خود علیه جمهوری اسلامی ایران سعی کرده است که این ددمنشی را به عنوان منازعه میان اعراب و فارس معرفی نماید به خاطر اینکه به سهولت بتواند جنگ را به کشورهای عرب منطقه گسترش دهد. این ادعاهای جدید عراق نیز به عنوان بخشی از آن استراتژی محسوب میشود، همچنین اعمال فریب آمیز عراق قابل بررسی است زیرا این کشور هرگز تجاوز صهیونیستها علیه اعراب و مردم مسلمان خاورمیانه را » تجاوز علیه کل کشورهای عربی » قلمداد ننموده و اقدامات آن را 35 سال تجاوز ندانسته است. لازم است به ذکر است که عبارت » مقابله به مثل علیه اهداف برگزیده » را از حکام صهیونیست آموخته است. ما اعتقاد داریم که عراق به طور احمقانهای خودش را در دام تجاوزش علیه انقلاب اسلامی گرفتار کرده و در موضعی نیست که بتواند درسی به دیگران بدهد به ویژه اینکه در دفاع از برادران عرب ما، حکام عراق به آنها واقعا بار سنگینی را تحمیل کرده و انگل ناخوانده به شمار میروند.
3- همان طور که در بالا و موارد مشابه ذکر کردیم این ادعاهای عراق همیشه به عنوان بهانههایی جهت بمباران وحشیانهاش علیه مناطق غیر نظامی و مسکونی
جمهوری اسلامی ایران مطرح گردیده و متأسفانه همیشه با بیتفاوتی و خشنودی جامعه بینالمللی همراه بوده است.
با توجه به اینکه ادعاهای اخیر مقدمهای جهت همان نوع کشتارهایی است که علیه مردم بیگناه ما مرتکب میشود، بنابراین، جامعه بینالملل مسئول بخشی از گناههای گذشته و آینده شقاوتهای رژیم عراق خواهد بود، به خاطر اینکه جامعه بینالملل ناخواسته تعهدات اخلاقی خود و وظایفش را در این خصوص نادیده گرفته است.
4- اگر ادعاهای بیاساس اخیر این رژیم، بهانهیی برای هر گونه حمله به تأسیسات نفتی ما در خلیج فارس می‌باشد، جامعه بینالمللی باید آگاه باشد که جمهوری اسلامی ایران همان طور که قبلا اعلام کرده است حق خود را برای کلیه اقداماتی که شایسته پاسخ بوده و جزء لا یتغیر دفاع از خود در حراست از حقوق قانونیاش در منطقه است، محفوظ نگه میدارد.
سعید رجائی خراسانی نمایندگی دائمی ایران در سازمان ملل
