جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

سند شماره 130

زمان مطالعه: 3 دقیقه

– شماره سند مجمع عمومی: 650 / 38 / A

– شماره سند شورای امنیت: 16120 / S

– 3 نوامبر 1983 (12 آبان 1362)

نامه مورخ 1 نوامبر 1983 نمایندگی عراق خطاب به دبیرکل

بنا به اطلاع دولت متبوعم احتراما به پیوست متن بیانیه ذیل را که بیانگر موضع رسمی دولت عراق در مورد قطعنامه 540 شورای امنیت مصوب 31 اکتبر 1983 می‏باشد ارسال می‏دارم.

ریاض القیسی – نمایندگی دائمی عراق در سازمان ملل

پیوست

متن بیانیه‏

دولت عراق صادقانه با شورای امنیت به منظور دست‏یابی به قطعنامه‏ای عادلانه و شرافتمندانه در مورد مناقشه خود با ایران همکاری کرده و به این همکاری ادامه خواهد داد.

دولت عراق قطعنامه‏هایی که شورا به تصویب رسانده از جمله قطعنامه‏های 479 مورخ 28 سپتامبر 514، 1980 مورخ 12 جولای و 522 مورخ 4 اکتبر 82 را پذیرفته است. بنابراین، از قطعنامه 540 که شورای امنیت دیروز 31 اکتبر 1983 نیز تصویب کرد، استقبال می‏نماید. مایلم در این خصوص نیز موارد ذیل را به اطلاع برسانم.

1- دولت عراق مایل است یادآور شود که همیشه از طرف ایرانی خواسته است که از حمله به اهداف غیر نظامی پرهیز نماید و نسبت به پیامدهای اصرار ایران در متوسل شدن به چنین اقداماتی، هشدار داده است. همچنین قبلا از طرف ایرانی خواسته است که به توافق صورت گرفته تحت نظارت سازمان ملل یا سایر مجامع بین‏المللی در اجتناب از حمله به اهداف غیر نظامی، پاسخ مثبت دهد.

بنابراین دولت عراق از پاراگراف 2 قطعنامه استقبال نموده و آمادگی‏اش را جهت اجرای آن اعلام می‏دارد. در ضمن آنچه حائز اهمیت است تعهدات طرف دیگر با ضمانت شورای امنیت در چارچوب نظارتی مؤثر جهت اجرای دقیق قطعنامه مورد نظر است.

دولت عراق همچنین تأکید می‏نماید که پاسخ مثبت به کنوانسیون 1949 ژنو از ضرورت حائز اهمیتی برخوردار بوده و خصوصا توجه شما را به نقض آشکار بخشی از کنوانسیون سوم ژنو در مورد رفتار با اسیران عراقی جنگ توسط دولت ایران جلب می‏نمایم.

2- دولت عراق پاراگراف 3 قطعنامه مذکور را پذیرفته است. به هر حال، این پذیرش مشروط به پذیرفتن آن از سوی طرف دیگر می‏باشد و به آمادگی کامل و صادقانه طرف مقابل بستگی خواهد داشت که آن را بدون طرح هیچ گونه موانعی اجرا کند. طرف دیگر باید قطعنامه مصوب شورای امنیت را رد کند یا آن را بپذیرد و در اجرای صادقانه و دقیق آن سنگ اندازی ننماید. دولت عراق این حق را برای خود محفوظ نگاه می‏دارد که گام‏های لازم را جهت نگهداری و حفظ منافع حیاتی عراق بردارد و با هر ابزار ممکن از اینها دفاع کند. در صورتی که اگر طرف دیگر در آسیب رسانی به منافع ما اصرار ورزد و با هر عملیات یا اقدامی باعث محروم شدن عراق از حق طبیعی‏اش در استفاده از آزادی دریانوردی در منطقه خلیج و تنگه هرمز و مسیرهای دریایی منتهی به آنها و نیز استفاده از بنادر و گذرگاه‏های آبی مربوطه جهت کلیه مقاصد مانع شود با واکنش دولت عراق مواجه خواهد شد. به ویژه تأکید می‏نماید که یکی از اقدامات ضروری و فوری که باید طبق قطعنامه صورت گیرد، پاکسازی شط العرب و بازگرداندن قابلیت‏های لازم جهت دریانوردی در آن می‏باشد. دولت عراق تأکید می‏نماید که دبیرکل سازمان ملل لازم است جهت این مهم مستقیما یا از طریق یکی از نمایندگی‏های ویژه و یا سایر

سازمان‏های بین‏المللی مربوطه استفاده نماید تا قطعنامه به طور کامل اجرا شود و کلیه طرف‏های مربوط بتوانند به طور برابر از آن بهره‏مند شوند.

3- دولت عراق آماده همکاری با دبیرکل سازمان ملل به منظور یافتن سیستم مؤثری جهت برقراری آتش‏بس بوده و تضمین لازم می‏دهد که کلیه طرف‏های مربوطه از نتایج آنها و اجرای مفاد پاراگراف 4 قطعنامه به طور یکسان بهره ببرند.

4- بر اساس آنچه در بالا ذکر شد و به خاطر اینکه دولت عراق در موارد بسیاری بر آمادگی‏اش جهت مذاکره به منظور دست یابی به حل و فصل عادلانه و شرافتمندانه مورد قبول طرفین تأکید کرده است، از پاراگراف 1 قطعنامه نیز استقبال می‏نماید. همچنین از تلاش‏هایی که دبیرکل صورت می‏دهد استقبال نموده تا طبق پاراگراف 7 قطعنامه ادامه این تلاش‏ها مثمر ثمر واقع شود.

5- دولت عراق جهت حفظ صلح و امنیت در سطوح منطقه‏ای و بین‏المللی جدیت داشته و تلاش می‏کند، که شاهد آن تأکید مداومش بر دعوت همیشگی خود جهت حل و فصل مناقشه با ایران با ابزارهای صلح جویانه بر طبق اصول منشور و قوانین حقوق بین‏المللی است. بنابراین دولت عراق امیدوار است که طرف دیگر نیز به دعوت شورا طبق پاراگراف 5 پاسخ داده و آمادگی کاملش را جهت اجرای قطعنامه، به طور صادقانه ابراز نماید.

در این باره دولت عراق از قبل نسبت به هر گونه تلاشی جهت اجرای بخشی از قطعنامه هشدار داده زیرا تمامی پاراگراف‏های مندرج در آن جا را یکجا پذیرفته و قطعنامه را به طور کامل مطلوب دانسته است و صرفا بر اساس این فرضیه ثابت که قطعنامه مجموعه‏ای غیر قابل تقسیم و یکپارچه با توجه به مفاد، زمان بندی و نیز روش‏های اجرای کلیه پاراگراف‏ها به ویژه در مورد این فرض ثابت که کلیه طرف‏های مربوطه از اجرای آن فورا به طور یکسان بهره خواهند برد، آن را قبول نموده است.