جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

سند شماره 127

زمان مطالعه: 2 دقیقه

– شماره سند شورای امنیت: 16092 / S

– 28 اکتبر 1983 (6 آبان 1362)

طرح قطعنامه (540) توسط کشورهای گویان توگو و زئیر

با بررسی مجدد موضوع تحت عنوان » وضعیت میان ایران و عراق «؛

با یادآوری قطعنامه‏ها و بیانیه‏های شورا که در آن از جمله آتش‏بس همه جانبه و پایان عملیات نظامی میان طرفین خواسته شده است؛

با یادآوری گزارش مورخ 20 ژوئن 1983 (15834 / S) دبیرکل در مورد هیئت اعزامی منتخب وی جهت بازدید مناطق غیر نظامی در ایران و عراق که مورد حملات نظامی قرار گرفته‏اند و قدردانی از دبیرکل به خاطر تقدیم گزارش واقع بینانه، متوازن و عینی در این مورد؛

و نیز با ابراز قدردانی از تشویق‏ها و کمک‏ها و همکاری‏هایی که دولت‏های ایران و عراق نسبت به هیئت اعزامی دبیرکل مبذول داشته‏اند؛

با ابراز تأسف مجدد از مناقشه میان دو کشور که منجر به خسارات هنگفت جانی و زیان‏های فراوان به شهرها، اموال و تأسیسات زیربنایی اقتصادی شده است، با تأیید لزوم بررسی واقع بینانه علل جنگ؛

1- از دبیرکل تقاضا می‏نماید تا با کوشش‏های میانجیگرانه خود میان طرفین به منظور نیل به حل اختلاف به نحو کامل و عادلانه و شرافتمندانه که مورد قبول هر دو طرف باشد، ادامه دهد.

2- نقض حقوق انسانی و بشر دوستانه، مخصوصا مفاد کنوانسیون 1949 را در کلیه زمینه‏های آن محکوم می‏کند و خواستار توقف فوری کلیه عملیات‏های نظامی علیه هدف‏های غیر نظامی از جمله شهرها و مناطق مسکونی است.

3- حق کشتیرانی و بازرگانی آزاد را در آب‏های بین‏المللی مورد تأکید قرار داده و از کلیه کشورها می‏خواهد که بلافاصله به خصومت‏ها در منطقه خلیج (فارس) از جمله خطوط دریایی آبراه‏های قابل کشتی‏رانی، بنادر، پایانه‏ها، تأسیسات دور از ساحل و همه‏ی بنادری که به طور مستقیم یا غیر مستقیم به دریا راه دارند، پایان داده و به تمامیت ارضی دیگر کشورهای ساحل احترام بگذارند.

4- از دبیرکل درخواست می‏نماید که با طرفین در مورد راه‏های توقف خصومت، از جمله احتمال اعزام ناظران سازمان ملل مشورت نماید و گزارش نتیجه این مشورت‏ها را به شورای امنیت تسلیم نماید.

5- از هر دو طرف می‏خواهد که از هر اقدامی که صلح و امنیت بین‏المللی و همچنین حیات دریایی در منطقه خلیج (فارس) را در معرض مخاطره قرار می‏دهد، خودداری ورزند.

6- بار دیگر از کلیه کشورها می‏خواهد که حداکثر خویشتنداری را درباره اقداماتی که ممکن است به افزایش و گسترش مناقشه منجر شود، به کار برند و بدین ترتیب اجرای این قطعنامه را تسهیل نمایند.

7- از دبیرکل درخواست می‏نماید که در مورد اجرای فوری و مؤثر این قطعنامه با طرفین به مشورت پردازد.