– شماره سند مجمع عمومی: 91 / 38 / A
– شماره سند شورای امنیت: 15608 / S
– 15 فوریه 1983 (بهمن 1361)
یادداشت مورخ 14 فوریه 1983 هیئت نمایندگی دائمی عراق در سازمان ملل خطاب به دبیرکل
متن پیام رئیس جمهور صدام حسین در مورد اطلاعیه نهایی نمایندگان دولتهای سوریه، لیبی و ایران در تاریخ 23 ژانویه 1983 را به پیوست ارسال نمینمایم.
پیوست
نامه مورخ 25 ژانویه 1983 رئیس جمهوری عراق خطاب به دبیرکل
مایلم توجه شما را به اطلاعیه مشترک نمایندگان رسمی دولتهای سوریه، لیبی و رژیم ایران که مطبوعات رسمی سوریه در تاریخ 23 ژانویه 1983 در دمشق منتشر کردند، جلب نمایم.
این اطلاعیه که توجه شما را جلب خواهد کرد حاوی موضع رسمی اعلام شده جهت سرنگونی رژیم کشور ما است. این اقدام را تعدادی از اعضای سازمان ملل انجام دادند که در مغایرت آشکار با منشور سازمان ملل و نیز مهمترین اصول و مفاهیم روابط بینالمللی است.
آنچه که این اقدام را کاملا خطرناک ساخته این است که چند ماهی پس از صدور قطعنامههای 514 مورخ 12 جولای 1982 و 522 مورخ 4 اکتبر 1982 و قطعنامه 3 / 37 مورخ 22 اکتبر 1982 که مجمع عمومی در سی و هفتمین نشست خود تصویب کرده، صورت گرفته است. قطعنامهها خواستار آتشبس فوری، عقب نشینی نیروها به مرزهای شناخته شده بینالمللی و حل و فصل مناقشه به روشهای صلح جویانه مطابق با اصول عادلانه حقوق بینالمللی میباشند.
این اطلاعیه کاملا با مفاد قطعنامهها که در آن از کشورها درخواست شده بود از بکارگیری اقدامات خصمانه در دامن زدن به درگیری پرهیز نمایند، مغایرت داشته که میتواند به ادامه درگیری کمک نموده و در اجرای قطعنامههای مصوبه شورای امنیت و مجمع عمومی خلل ایجاد نماید.
این اقدام دولتهای مزبور عضو سازمان ملل، نقض آشکار مواد بند 25 منشور سازمان ملل می‌باشد که در آن از کشورهای عضو خواسته است تصمیمات شورای امنیت را بپذیرند و به آن عمل نمایند.
این اقدام بدون شک، تنش در منطقه حساس ما را بسیار تشدید خواهد کرد و بر صلح و امنیت بینالمللی تأثیر منفی خواهد گذاشت. همچنین توجه شما را به این مهم جلب نموده و امیدوارم که از موضع مسئولیت خود در روابط بینالمللی استفاده نمایید به خاطر اینکه اصول روابط میان دولتها خدشهدار نشود و شما موضع مناسبی را در راستای اهداف سازمان ملل و اصول منشور این سازمان اتخاذ نمایید.
