– شماره سند شورای امنیت: 15597 / S
– 8 فوریه 1983 (19 بهمن 1361)
نامه مورخ 2 فوریه 1983 نمایندگی دائمی عراق در سازمان ملل خطاب به دبیرکل بنا به اطلاع دولت متبوعم احتراما عطف به نامه مورخ 21 دسامبر 1982 نمایندگی
دائمی ایران در سازمان ملل خطاب به جناب عالی (15539 / S) به اطلاع میرسانم که نامه مذکور کاملا با روشهای تبلیغاتی پوچ رژیم ایران بر پایه دورویی و تزویر هماهنگ می‌باشد.
به وضوح برای جامعه بینالمللی آشکار است جنگ تجاوزگرانهای که از سوی ایران به عراق در 4 سپتامبر 1980 تحمیل شد، با بمباران شهرها و روستاهای مرزی عراق با توپهای 175 میلی متری توسط نیروهای نظامی ایران شروع گردید و شهرها و مناطق مسکونی از جمله بصره، خانقین، مندلی، زرباطیه و سایر نقاط هدف قرار گرفته و این حملات به شدت و بدون هیچ ملاحظهای تقریبا از روزهای نخست جنگ به طور ناجوانمردانه و روزانه ادامه داشته است.
مسلما، نهایت دورویی را در این نامه – که عراق هیچ علاقهای به صلح ندارد – میتوان ملاحظه نمود. در حالی که پرواضح است عراق همواره از تمامی تلاشهای صلح جویانه جهت خاتمه جنگ حمایت کرده و صادقانه با همه توان در داخل و خارج سازمان ملل جهت نیل به حل و فصل عادلانه و شرافتمندانه جنگ تلاش کرده است و بر کسی پوشیده نیست که رژیم ایران در برابر عدم موفقیت این گونه تلاشها مسئول بوده و به تنهایی در مقابل اراده جامعه بینالمللی که از برقراری صلح حمایت میکند، ایستاده است.
عراق کاملا آگاه است که جامعه بینالمللی فریب دورویی رژیم ایران را که به صورت عادت درآمده است نمیخورد و به حقایق اشراف دارد. این رژیم در نامه مذکور از قطعنامه 3 / 37 مجمع عمومی مورخ 22 اکتبر 1982 به عنوان قطعنامه تحمیلی از سوی عراق نام برده و در واقع حاکمیت 119 کشور را که آزادانه به آن رأی مثبت داده و تنها یک رأی منفی را که همانا رأی رژیم ایران بود زیر سؤال برده است و این دلیل دیگری از عدم توجه رژیم ایران به اراده جامعه بینالمللی می‌باشد که تبلور آن مجمع عمومی سازمان ملل است.
در اینجا فهرستی از تجاوزات نظامی رژیم ایران از تاریخ 1 اکتبر الی 15 نوامبر 1982 به پیوست ارسال میگردد که هدف آن اشغال عراق و تغییر رژیم در این کشور اعلام شده است.
دکتر ریاض م. س. القیسی – سفیر و نمایندگی دائمی
