– شماره سند شورای امنیت: 15449 / S
– 7 اکتبر 1982 (15 مهر 1361)
گزارش دبیر کل پیرو قطعنامههای 514 (1982) و 522 (1982)
1- گزارش حاضر متعاقب پاراگراف 6 قطعنامه 514 شورای امنیت مورخ 12 جولای 1982 و پاراگراف 7 قطعنامه 522 مورخ 4 اکتبر 1982 که شورا از دبیر کل درخواست کرده بود که در مورد اجرای این قطعنامه به ترتیب طی 3 ماه و نیز 72 ساعت گزارش نماید، ارائه میگردد.
2- گزارش درخواست شده از دبیر کل طبق پاراگراف قطعنامه 514، در تاریخ 15 جولای 1982 به عنوان سند شورا (15293 / S) منتشر شد.
3- به دنبال تصویب قطعنامه 522، با اشاره به پاراگراف 4 آن که در آن شورا بر لزوم اجرای
بیدرنگ تصمیم خود جهت اعزام ناظران سازمان ملل برای نظارت بر آتش بس و عقب نشینی تأکید کرده بود، اظهار میکنم که به کارگیری مؤثر ناظران سازمان ملل طبیعتا مشروط به توافق و همکاری طرفین درگیر و برقراری آتش بس مرتبط می‌باشد (S / PV. 2399(.
4- متن قطعنامه 522 بلافاصله برای دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری عراق ارسال شد و درخواست گردید در مورد آن به ویژه پاراگراف 4 اظهار نظر نمایند.
5- در 4 اکتبر 1982، پس از آنکه قطعنامه 522 تصویب شد، وزیر امور خارجه عراق از من دعوت به عمل آورد و به من اطلاع داد که دولت متبوعش از این تلاشها جهت یافتن راه حلی صلح آمیز حمایت مینماید. در تاریخ 5 اکتبر 1982، من از وزیر خارجه عراق نامهای دریافت نمودم که وانمود میشد که دولت عراق خواهان همکاری بوده و نسبت به شورا در اجرای قطعنامه 522، اعتماد راسخ دارد.
6- در تاریخ 5 اکتبر 1982، با نمایندگی دائمی جمهوری اسلامی ایران ملاقات کردم وی به من اطلاع داد که دولتش به صلح تمایل داشته و در گامهایش ثابت قدم است که برای رسیدن به توافق تحقیقات لازم صورت گیرد.
وی همچنین بیانیه مورخ 4 اکتبر 1982 (15448 / S) پیوست را به من داد. در این بیانیه دولت متبوعش خاطر نشان ساخته بود که منطقهای که در آن عملیات نظامی اخیر صورت گرفته، داخل سرزمینهای جمهوری اسلامی ایران می‌باشد و آن عملیات به منظور آزادی مناطق اشغالی که از آغاز جنگ به تصرف نیروهای عراقی در آمده بود، صورت گرفته است. دولت جمهوری اسلامی ایران همچنین اعلام نموده بود که بنا به دلایلی که در بیانیه منعکس شده است قطعنامههای شورای امنیت درباره وضعیت میان ایران و عراق برای جمهوری اسلامی ایران تعهد آور نمیباشد.
7- تلاشهای بسیاری نمودهام و سابقه آن به مخاصمات در سپتامبر 1980 بازمیگردد تا اینکه به توافقی جامع، عادلانه و شرافتمندانه که تضمین کننده در موارد اختلاف میان جمهوری اسلامی ایران و جمهوری عراق باشد، دست یابیم. نماینده ویژه من جناب آقای اولاف پالمه از نوامبر 1980 تاکنون جهت پیگیری این تلاشها 5 بار از منطقه دیدار نموده است. اگر چه متأسفانه تاکنون پیشرفت قابل ملاحظهای صورت نگرفته اما من آمادگی خود را به طرفین مجددا اعلام مینمایم که برای دست یابی به راه حلی صلح آمیز در هر شرایط قابل قبولی کمک نمایم.
8- در این باره من تشکر خود را از جناب آقای اولاف پالمه به اطلاع شورا میرسانم که به درخواست من موافقت نموده که به نقش خود به عنوان نماینده ویژه در این مهم
علی رغم مسئولیتهای سنگین آن ادامه دهد.
9- فرصت را غنیمت شمرده و مجددا تصریح مینمایم که به هر کوششی جهت دست یابی به توافقی عادلانه و پایدار که تضمین کننده موارد اختلاف طرفین باشد، ادامه خواهم داد به خاطر اینکه این جنگ که خسارات جانی و مالی بیشماری به طرفین وارد ساخته، پایان یابد.
