– شماره سند شورای امنیت: 15387 / S
– شماره سند مجمع عمومی: 428 / 37 / A
– 8 سپتامبر 1982 (17 شهریور 1361)
نامه مورخ 3 سپتامبر 1982 کاردار موقت هیئت نمایندگی دائمی عراق در سازمان ملل خطاب به دبیر کل
بنا به اطلاع دولت متبوعم، احتراما مطالب ذیل را به اطلاع جناب عالی میرسانم:
1- هنوز از تصویب قطعنامه 514 (1982) شورای امنیت در مورد مناقشه ایران و عراق مدت زمانی نگذشته است که ایران اقدام تجاوزگرانه را در مقیاسی وسیع در
خاک عراق و در منطقه شرق بصره در ساعت 22:10 (به وقت محلی) در شب 13 جولای 1982 آغاز کرد.
در این اقدام تجاوزگرانه، علاوه بر به کارگیری دو لشکر زرهی و یک لشکر مکانیزه، 15 هزار نیروی داوطلب نظامی و اعضای سپاه[امام]خمینی نیز شرکت داشتند. پس از اینکه نیروهای متجاوز ایران از مواضع دفاعی نیروهای عراقی از عرض و عمق 10 کیلومتری مرز عبور کردند، نیروهای عراقی متوجه حمله شده و در ساعت 9:45 (به وقت محلی) مورخ 14 جولای شروع به ضد حمله نمودند که در ساعت 15:00 (به وقت محلی) موفق شدند خاک عراق از متجاوزان ایران پاکسازی کنند.
2- در ساعت 23:00 (به وقت محلی) در شب 16 / 17 جولای، ایران دومین حمله تجاوزگرانه خود را علیه خاک عراق در همان منطقه آغاز کرد و نیروهای نظامی ایران با بقایای دو لشکر زرهی و لشکر مکانیزه که در حمله نخست استفاده شده و یک لشکر پیاده نظام، به علاوه با تقریبا 12 هزار داوطلب و اعضای سپاه[امام]خمینی شروع به پیشروی کردند. در ساعت 5:30 (به وقت محلی) مورخ 17 جولای، نیروهای مسلح عراق، ضد حملهای را علیه نیروهای متجاوز ایرانی آغاز کردند که با متوقف ساختن پیشروی آنها، حملاتشان را دفع کردند. پس از نبرد که چندین ساعت طول کشید، نیروهای عراقی متجاوز را از بین برده و از مرز بیرون راندند.
3- در ساعت 22:10 (به وقت محلی) در شب 21 / 22 جولای، ایران سومین عملیات تجاوزگرانه علیه خاک عراق را مرتکب شده و نیروهای نظامی این کشور شامل لشکرهای زرهی، مکانیزه و پیاده و تقریبا با 12 هزار داوطلب و اعضای سپاه[امام]خمینی در منطقه شرق بصره شروع به پیشروی کردند. در ابتدا از مواضع دفاعی نیروهای مسلح عراق در منطقه محدودی عبور کردند. پس از آن نیروهای عراق اقدام به دفاع نموده و حملات ایران را متوقف ساختند. آنها در ساعت 6:00 (به وقت محلی) مورخ 22 جولای ضد حملهای آغاز کردند و نیروهای متجاوز ایران را به محاصره در آوردند و اکثر واحدهای آنان را از بین برده و بقیه به سوی مرز متواری شدند. این نبرد تا ساعت 15:00 (به وقت محلی) در همان روز طول کشید.
4- در ساعت 22:30 (به وقت محلی) در شب 23 / 24 جولای، ایران چهارمین حمله تجاوزگرانه خود را در منطقه شرق بصره آغاز کرد و نیروهای مسلح ایران در این حمله دو لشکر مکانیزه و پیاده و تقریبا 3 هزار داوطلب و اعضای سپاه[امام]خمینی را به کار گرفتند. نیروهای مدافع عراقی حملات را دفع کردند. این نبرد تا ساعت 7:30 (به وقت محلی)
مورخ 24 جولای طول کشید و نیروهای متجاوز ایران وادار به عقب نشینی شدند.
5- در ساعت 22:05 (به وقت محلی) در شب 28 / 29 جولای، نیروهای مسلح ایران پنجمین حمله تجاوزگرانه خود را علیه خاک عراق در منطقه شرق بصره آغاز کردند و شروع به حمله به مقیاس وسیع نمودند که در آن یک لشکر پیاده نظام و نیروهای زرهی و مکانیزه و تقریبا 15 هزار تا 20 هزار داوطلب و اعضای سپاه[امام]خمینی در آن شرکت داشتند.
نیروهای متجاوز ایران با شکستن مواضع دفاعی عراق، جبههای به عرض 4 کیلومتر و عمق 7 کیلومتر گشودند، پس از نبرد سبعانه که تلفات سنگین بر جای گذاشت، نیروهای مدافع نظامی عراق حملات ایران را متوقف ساخته و نیروهای متجاوز ایران را به محاصره درآوردند. در ساعت 6:00 (به وقت محلی) مورخ 29 جولای، نیروهای مدافع عراقی شروع به ضد حمله نمودند تا واحدهای متجاوز ایرانی را از بین ببرند. این نبرد تا ساعت 5:30 (به وقت محلی) مورخ 30 جولای طول کشید. نیروهای مدافع عراقی اکثر نیروهای متجاوز ایرانی را از بین بردند. و بقایای آنها به سمت مرز به عقب رانده شدند.
خسارات جانی و مالی در 5 مرحله عملیاتهای تجاوزگرانه مذکور ایران به شرح ذیل است:
الف) 28100 تن کشته و تعداد زیادی مجروح و اسیر شدند.
ب) انهدام 300 تانک و به غنیمت گرفتن 65 تانک.
ج) انهدام 107 نفربر زرهی و به غنیمت گرفتن 26 نفربر.
د) انهدام 170 خودروی متفرقه.
ه) ساقط کردن چهار جنگنده و یک هلی کوپتر.
و) به غنیمت گرفتن مقادیر زیادی سلاح سبک و نیمه سنگین، مهمات و اقلام دیگر به طور سالم.
در این فرصت مایلم توجه جناب عالی را به این حقیقت جلب نمایم که از زمانی که ایران تجاوزاتش را علیه عراق در تاریخ 4 سپتامبر 1980 آغاز کرد، موضع عراق به سمت مذاکره و حل و فصل صلح جویانه مناقشه بوده و هنوز هم بر همین اساس است. عراق این موضع را با پذیرش قطعنامه 479 (1980) و 514 (1982) تأیید کرده است و همکاری صادقانهاش را با کلیه تلاشهای بین المللی که جهت خاتمه بخشیدن به مناقشه نظامی که ایران تحمیل کرده به عمل آورده و در مورد هرگونه ابتکار صلحی که از نخستین روزهای شروع این مناقشه نظامی مطرح شده اعلام همکاری نموده است. اگر ایران به این اقدامات صلح جویانه که به تفصیل در مجامع بین المللی در موارد بسیاری و به ویژه در شورای امنیت و مجمع عمومی مطرح شده، وقعی ننهاده، بیانگر این واقعیت است که این رژیم با
متهم کردن عراق به تجاوزات نظامی به توسعه ارضی خود ادامه میدهد که نقض تعهدات ایران به منشور سازمان ملل و حقوق بین المللی می‌باشد.
این حقیقتی است که عراق در موارد بسیاری در این باره بیان کرده است و در اظهارات مقامات ایران مبنی بر اینکه اعلام داشتهاند که راه حل آنها اشغال عراق است، صحه گذاشته و تجاوزات خود از جمله پنج عملیات نظامی مذکور را انجام دادهاند.
یادآور میشود که هیچ حادثهای نبوده که ایران در آن تلاش نداشته باشد که از مرزهای عراق عبور کند و خاک عراق را اشغال نکند و عملیاتهای مزبور درست در زمانی واقع شد که صهیونیستها محاصره بیروت را کامل کرده و شهر را بمباران میکردند، به خاطر اینکه سلاحهای دو طرف همانند بوده و همکاری میان آن دو وجود دارد. خرسندی صهیونیستها از تحلیل قوای نظامی عراق آشکارا ابراز شده و رضایت صهیونیستها از مشغول بودن به جنگ از سوی هیچ مقام صهیونیستی پنهان نمانده است. هیچ دلیل متقاعد کنندهتر از این وجود ندارد که هدف اولیه امام خمینی بر عراق متمرکز شده و هدف نخست آزاد سازی بیت المقدس یا فلسطین به صورتی که مقامات ایران قبلا ادعا میکردند، نیست.
اصرار رژیم ایران در سیاست جنگی خود، گسترش و رد تلاشهای صلح بین المللی بوده که تهدید جدی برای امنیت و ثبات منطقه به شمار میرود که یکی از حساسترین مناطق در جهان می‌باشد. همچنین این منازعات به وضوح مغایر با مفاد منشور سازمان ملل و حقوق بین المللی است و عراق در دفاع از حقوق قانونی خود مصر می‌باشد.
زهیر ابراهیم محمد – جانشین نمایندگی دائمی جمهوری عراق در سازمان ملل
