جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

سند شماره 020

زمان مطالعه: 4 دقیقه

– شماره سند شورای امنیت: 14210 / S

– 7 اکتبر 1980 (15 مهر 1359)

نامه مورخ 6 اکتبر 1980 نمایندگی دائمی عراق در سازمان ملل خطاب به دبیر کل بنا به اطلاع دولت متبوعم، احتراما اعلامیه شورای فرماندهی انقلاب جمهوری عراق مورخ 5 اکتبر 1980 به پیوست ارسال می‏گردد.

صالح عمر العلی – نمایندگی دائمی جمهوری عراق

پیوست

اعلامیه شورای فرماندهی انقلاب (یکشنبه 5 اکتبر 1980)

نیروهای عراقی به تحرکات نظامی خود ادامه داده و شکست‏های دیگری را به دشمن فارسی به دلیل پاسخ ندادن به متارکه جنگ که عراق یک جانبه از اوایل یکشنبه آغاز کرده، وارد ساختند. عراق به نبرد شرافتمندانه و عادلانه خود جهت اعاده حقوقش و

حقوق ملت عرب ادامه می‏دهد. عراق توانایی‏اش را جهت دست یابی به پیروزی ثابت کرده و از موضع قدرت، تمایلاتش را به صلح ابراز داشته است، اما حکام نژاد پرست فارس تلاش دارند آن را از نقطه ضعف توصیف کنند.

اقدامات مقامات ایران در اصرار جهت ادامه تجاوزاتشان و جاه طلبی‏های توسعه طلبانه خود، ثابت کرده که مسئولیت خویش را در مورد مردم و خلق‏های جهان فراموش کرده‏اند.

واکنش مقامات تهران در مورد ابتکار عراق جهت متوقف ساختن کلیه عملیات‏های نظامی در زمین، هوا و دریا با ادامه عملیات‏های تجاوزکارانه علیه نیروهای مسلح ما در منطقه نبرد و سرزمین‏های عراق مواجه شد.

نیروی زمینی ایران علیه نیروهای ما هجوم آورده و هواپیماهای جنگی آنها به مناطق غیر نظامی ما در داخل سرزمین‏های عراق حمله ور شدند و نیروی دریایی آنها اقدامات مشابهی را در آب‏ها مرتکب شدند.

دولت عراق در پیشگاه جهانیان اعلام می‏دارد که با حسن نیت با تبعیت از اصول خود، صادقانه از خون ریزی اکراه دارد و خواهان حل و فصل عادلانه مناقشه می‏باشد. همچنین تبعیت خود را از اعلامیه رئیس جمهور و فرماندهی کل نیروهای مسلح (مورخ 28 سپتامبر) که در آن وی بر آمادگی فوری عراق جهت آتش بس تأکید کرده، اعلام داشته و اگر ایران به این درخواست صادقانه پاسخ گوید، عراق آمادگی‏اش را جهت مذاکره با ایران جهت دست یابی به حل و فصل عادلانه و شرافتمندانه که تضمین کننده حقوق و اصول ما باشد، اعلام می‏دارد. دولت ایران باید صریحا از نظر قانونی و عملا حقوق تاریخی عراق را بر سرزمین و آب‏های خود به رسمیت بشناسد و از سیاست روابط حسن هم جواری تبعیت کند و از تمایلات تجاوزکارانه، توسعه طلبانه و نژاد پرستانه خود که دخالت در امور داخلی کشورهای منطقه محسوب می‏شود. دست بردارد و هر وجب از خاک عراق را که غصب کرده بازگرداند، همچنین حقوق عراق و ملت عرب را به رسمیت بشناسد.

علی رغم این حقیقت که مقامات ایران به حسن ابتکاری که سازمان کنفرانس اسلامی و مجامع دوستی بین المللی اندیشیده‏اند، وقعی ننهاده و با وجود اینکه آتش بس را رد کرده است، دولت عراق خود را ملزم به تبعیت از کشورهای اسلامی و جهان می‏داند. رئیس جمهور و فرمانده کل نیروهای مسلح عراق به نیروهای ما دستور داده است که عملیات‏های زمینی، هوایی و دریایی را از صبح یکشنبه 5 اکتبر 1980 متوقف سازند. حکام تهران به این ابتکار پاسخ نداده و به عملیات‏های تجاوزگرانه خود علیه نیروهای مسلح ما ادامه داده‏اند.

عراق که وادار به وارد شدن به جنگ، به تلافی اقدامات تجاوزگرانه مداوم ایران شده است. همواره بر اشتیاق خود به حفظ صلح و جلوگیری از خون ریزی تأکید کرده است، برای اینکه به حل و فصل عادلانه که تضمین کننده حقوق قانونی بر سرزمین و آب‏هایش و نیز حقوق ملت عرب باشد، دست یابد.

با توجه به قدرت نظامی و پیروزی‏های شجاعانه در منطقه نبرد، صدام حسین رئیس جمهوری در نطق تاریخی خود در یکشنبه گذشته آمادگی عراق را جهت آتش بس و شروع مذاکره با طرف ایرانی به طور مستقیم یا از طریق طرف ثالث با کمیسیون بین المللی یا سازمانی که مورد احترام و اطمینان طرفین باشد، اعلام داشت.

به دنبال قطعنامه شورای امنیت سازمان و درخواست آتش بس، عراق در همان روز آمادگی‏اش را با پذیرفتن آن قطعنامه در پیامی که رئیس جمهوری برای دبیر کل سازمان ملل ارسال کرد، ابراز نمود. اما مقامات ایرانی به ابتکار پاسخی ندادند.

برعکس آنها به تعقیب سیاست توسعه طلبانه علیه عراق و سرزمین‏های عربی و تهدید صلح و امنیت منطقه و نادیده گرفتن افکار عمومی بین المللی اصرار ورزیدند.

برخی از مجامع و سازمان‏های بین المللی با عراق تماس داشته‏اند که از آن جمله فیدل کاسترو رئیس جمهور کوبا و رئیس فعلی نهضت عدم تعهد و محمد ضیاء الحق رئیس جمهوری پاکستان و رئیس سازمان کنفرانس اسلامی می‏باشند. عراق از ابتکارات هر دو آنها استقبال کرد. آن مجامع و سازمان‏ها درخواست داشتند که عراق – که طرف قدرتمندی است – ابتکاری را شروع کند که در شأن طرف دیگر نیز باشد. برخی آن را به عنوان ابتکار توافقی توصیف کردند تا شرایط مناسبی برای طرف دیگر فراهم سازد تا ملزم شود درخواست آتش بس از سوی عراق و شورای امنیت سازمان ملل و نیز دیگر طرف‏های بین المللی را بپذیرد.

با توجه به این مواضع، رهبری عراق پیشنهادهای ضیاء الحق رئیس جمهوری پاکستان را مورد مطالعه قرار داد و آتش بس یک جانبه عراق را برای دوره مشخص زمانی با شرایط عمومی و عملی تصویب کرد و به رئیس جمهور ضیاء الحق طی اجلاس وزیران خارجه سازمان کنفرانس اسلامی در نیویورک اعلام شد. رئیس جمهوری ضیاء الحق ابتکار یک جانبه عراق راجهت آتش بس از یکشنبه صبح 5 اکتبر تا چهارشنبه 8 اکتبر با شرایط ذیل اعلام کرد.

نقض هر یک از این موارد به عراق این حق را می‏دهد که عملیات‏های نظامی را از سر گیرد:

1- هر گونه فعالیت نظامی علیه نیروهای مسلح عراق، هر وقت و هر کجا اتفاق افتد که از جمله آن فعالیت‏های شناسایی را نیز شامل می‏شود.

2- ادامه اعلامیه‏های ضد آتش بس و رد کردن مذاکرات از طرف هر مقام مسئول سیاسی و نظامی ایران.

3- تمرکز نظامی بیشتر در امتداد مرزهای عراق و یا در خط آتش میان نیروهای نظامی دو کشور.

4- انقضای دوره مذکور بدون اینکه بیانیه رسمی روشنی توسط عالی‏ترین مقام مسئول در ایران صادر شود مبنی بر پذیرفتن آتش بس و وارد شدن فوری در مذاکرات به منظور رعایت حقوق عراق و ملت عرب که به طور قانونی و واقعی پذیرفته شود.