بحث و بررسی برای انتخاب منطقه فاو جهت اجرای عملیات گسترده از خرداد 1364 آغاز شد. علی شمخانی در جلسه قرارگاه خاتم الانبیا (ص) دربارهی ملاحظاتی که بایستی در اجرای عملیات در نظر
گرفته میشد، گفت:
»1 – ما مجبوریم عملیاتی را شروع کنیم که مبتنی بر توانمان باشد.
2 – توان دشمن در آنجا محدودتر باشد. 3 – براساس تجربه عملیات خیبر و بدر باشد. 4 – بتوانیم مسئله آتش دشمن را که در عملیات بدر مسئله اساسی بود حل کنیم.» (1).
براساس این ملاحظات مهمترین علت انتخاب منطقه فاو برای عملیات، نوع ویژگیهای زمین این منطقه بود، وجود آب در سه طرف منطقه عملیات و رویارویی با دشمن تنها در یک پیشانی جنگی و همچنین امکان اجرای آتش پر حجم توپخانه و ادوات از آبادان تا فاو شد. به علاوه، محدود بودن زمین که کمیت محدود و کیفیت بالا را هم دارا بود، در این انتخاب مؤثر بود. همچنین با توجه به اینکه دشمن در نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران توانایی عبور از اروند رود را تصور نمیکرد و نیز، تجارب به دست آمده در عملیاتهای خیبر و بدر و ارزشمند بودن هدف از نظر سیاسی و نظامی، از جمله عوامل دیگری بودند که در انتخاب منطقه فاو برای عملیات مورد توجه قرار گرفتند.
1) مأخذ شماره 7.
