طبق ابلاغ قرارگاه کربلا، تاریخ 22 / 4 / 1361 برای آغاز عملیات تعیین شد و همهی یگانها موظف شدند که ساعت 21:30 به خط دشمن بزنند و با توجه به اینکه مسیر یگانها تا خط دشمن متفاوت بود، قرار شد یک تا دو ساعت پیش از تاریکی هوا حرکت کنند تا در زمان مقرر به خاکریز دشمن برسند.
در آخرین جلسهی هماهنگی که با شرکت فرماندهان قرارگاه کربلا و مسئولان اطلاعات و عملیات با فرماندهان قرارگاههای عمل کننده برگزار شد، تغییرات سریع زمین منطقه به دست دشمن – که هر روزه و با شتاب صورت میگرفت – همچنین کمبود نیرو، تانک و برخی اقلام مهمات، از جمله مشکلاتی بود که فرماندهان قرارگاهها به آن اشاره کردند. در این جلسه قرار بود آخرین تغییرات در مواضع پدافندی دشمن از روی عکسهای هوایی – که یکی از هواپیماهای خودی گرفته بود – بررسی شود اما در بین جلسه خبر آوردند که متأسفانه عکس هوایی خراب شده است! با این اتفاق، اطلاع از آخرین تحولات در مواضع دشمن میسر نشد.
در این جلسه سرهنگ صیاد شیرازی ضمن بیان این مطلب که این آخرین جلسه قبل از عملیات است، توصیههای لازم را جهت اجرای عملیات طبق برنامههای تنظیم شده گوشزد کرد.
محسن رضایی نیز در سخنانی گفت:
»یک هفته پیش فکر نمیکردیم که امروز آخرین جلسه ما باشد اما تحولاتی که دشمن در طول 48 ساعت گذشته به وجود آورده است ما را به این نتیجه رساند که به امید خدا و با توجهات حضرت ولی عصر (عج) فردا شب، عملیات رمضان را شروع کنیم و همه فرماندهان باید در این فرصت کم باقی مانده، همهی کارها را انجام بدهند و تا فردا بعدازظهر همه امکانات باید آماده باشد و امشب میادین مین باید پاکسازی گردد و معابر باز شود. آنچه که ما را وادار میکند تا زمان عملیات را جلوتر بیندازیم، استفاده دشمن از تاکتیک آب است. دشمن با استفاده از تلمبههای بسیار قوی و آب کانال پرورش ماهی و اروندرود و مسطح بودن زمین، آب را در این منطقه رها کرده و آب، هم به سمت شمال منطقه و هم به سمت جنوب منطقه در حال حرکت است. ما هر چه دیرتر بجنبیم، وضع ناراحت کننده میشود و باید با مشکلات بیشتری این عملیات را به پیش ببریم. عراق با این کار، نیروهای پشت آبگرفتگی را آزاد کرده و در جای دیگر به کار میگیرد. این شرایط حکم میکند که باید با سرعت عمل کنیم. ما باید همیشه آخرین وضعیت دشمن را تجزیه و تحلیل کنیم و متناسب با آخرین وضعیت دشمن، مانور تعیین کنیم.«
وی سپس افزود:
»سرنوشت جنگ دارای نقطهی عطفی است، یعنی ما تا الآن در زمین خودمان میجنگیدیم، الان مجبوریم که برویم در زمین دشمن بجنگیم. همین الآن هم شب نامه پخش کردند که «ما نباید تجاوز کنیم.» ما الآن آبادان و خرمشهرمان در زیر خمپاره و توپ است، ما هنوز امر دفاع را تمام نکردیم، امر دفاع هنوز برای ما واجب است و تا زمانی که خودمان را به یک جایی محکم نچسبانیم که بتوانیم با
یک نیروی کمی دفاع کنیم، [صلح] امکانپذیر نیست.«(1).
سید رحیم صفوی نیز درباره آخرین وضعیت منطقه عملیاتی و نیروهای دشمن گفت:
»آب الآن به خط تماس خودی رسیده و از خاکریز بچهها هم عبور کرده است. به نظر میرسد که قصد دشمن از [ایجاد] این آبگرفتگی حفظ بصره باشد. بصره برای عراق از اهمیت بسیاری برخوردار است و سعی میکند که هر کاری که میتواند در رابطه با حفظ بصره انجام بدهد… در وضعیت نیروهای عراق تغییر خاصی به وجود نیامده است غیر از اینکه بعدازظهر دیروز حدود 50 دستگاه تانک و نفربر از همین منطقهای که آبگرفتگی ایجاد کرده است، آزاد کرده که به احتمال زیاد اینها را در جای دیگر به کار خواهد گرفت.» (2).
1) سند شمارهی 3292 مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: عملیات رمضان، قرارگاه کربلا، راوی: هادی نخعی، نوار 6755، 21 / 4 / 1361، ص 65.
2) پیشین، ص 17 و 18.
