پس از اجرای چند عملیات رزمندگان در منطقه دشت آزادگان، با توجه به اهمیت منطقه، ارتش عراق به تحکیم مواضع، ایجاد موانع متعدد و استحکامات به شرح زیر اقدام کرد:
الف) شمال کرخه: یگانهای عراقی در شمال رودخانه کرخه، در غرب ارتفاعات الله اکبر و غرب سوسنگرد و از کناره رودخانه در حوالی دهکده جابر حمدان تا تپه ماهورهای رملی و غیر قابل عبور دامنه میشداغ که 6 کیلومتر طول دارد، موانع متعددی ایجاد کردند، از جمله:
– احداث یک خاکریز پیوسته به عرض و ارتفاع 3 متر و ایجاد
سنگرهای متعدد انفرادی و اجتماعی که از طریق کانال به هم مرتبط بودند.
– ایجاد میدان پیوسته از انواع مینها و تلههای انفجاری به عرض 300 متر که جلوی خاکریز و در جناح شمالی تا حوالی بستان (منطقه مواضع توپخانه دشمن) یعنی حدود 18 کیلومتر ادامه یافته بود.
– ایجاد موانع با استفاده از رشتههای سیم خاردار حلقوی، افقی و عمودی بین خاکریز و میدان مین.
– ایجاد میدان مین نامنظم و پراکنده در جلوی موانع ذکر شده.
مواضع ارتش عراق در این منطقه که از یک سو به رودخانه کرخه و از سوی دیگر به زمینهای غیر قابل عبور رملی متکی بود را یک تیپ پیاده، یک تیپ نیروی مخصوص و یک تیپ زرهی و سه گردان توپخانه پدافند میکردند و 2 تیپ زرهی و مکانیزه نیز در احتیاط این منطقه بودند.
ب) جنوب کرخه: مواضع اصلی پدافندی دشمن در ساحل جنوبی کرخه در امتداد یک خاکریز و با همان ویژگیها و مشخصات خاکریز منطقه شمالی و در برخی مناطق مستحکمتر از آن احداث گردیده بود. ابتدای این خاکریز به کناره یکی از انشعابات کرخه به نام نهر عبید اتکا داشت که استفاده از موانع رودخانه پدافند آن را محکمتر میکرد و بعد به طول حدود 15 کیلومتر رو به جنوب تا رودخانه نیسان امتداد مییافت و در پشت آن باز هم خاکریزها و مواضع دیگری برای پدافند در عمق سازمان داده شده بود.
مواضع دشمن را در جنوب کرخه حدود 4 تیپ پیاده، مکانیزه و زرهی و 4 گردان توپخانه پدافند میکردند و امکان تقویت سریع آن با دو تیپ زرهی و مکانیزه وجود داشت. بدین ترتیب نیروهای عراقی در این منطقه یک موضع پدافندی بسیار مستحکم و دژمانند با بهرهگیری از تکنیک و انبوه جنگافزار و موانع طبیعی به فاصله 20 کیلومتری بستان و به صورت پدافند در عمق سازمان داده بودند و عملا هر گونه
پیشروی را در این منطقه دشوار به گمان خودشان ناممکن کرده بودند، طوری که به نظر میرسید نیروهای متجاوز قصد داشتند با اطمینان خاطر سالها این مناطق را در اشغال خود نگه دارند.
