آنچه در عملیات رمضان مهم بود و خطوطی برجسته را در تاریخ جنگ و انقلاب اسلامی ترسیم کرد. گذشته از انهدام وسیع دشمن، اتخاذ استراتژی جدید «تنبیه متجاوز» و تصمیمگیری برای پیشروی به داخل خاک عراق بود. این امر در واقع، به معنی مقابله با تمامی فشارهای سیاسی – تبلیغاتی دنیای استکبار بود و این معنا را به غرب تفهیم کرد که جمهوری اسلامی پس از پشت سر گذاشتن مرحله
بیرون راندن متجاوز از سرزمینهای اشغالی، مصمم به ادامه نبرد تا تحقق خواستههای به حق خود می‌باشد.
گذشته از این، عملیات رمضان در بعد نظامی فراتر از توانمندیهای جمهوری اسلامی بود و عمدتا میبایست به عنوان یک تجربه، نصبالعین تبیین مرحله جدید جنگ میشد. به عبارت دیگر، عملیات رمضان خاطرنشان میساخت که با تغییر زمین نبرد و نیز اتخاذ استراتژی دفاع مطلق از سوی دشمن، استمرار جنگ نیازمند شرایطی جدید است که بدون در نظر گرفتن آنها نتایج مطلوب حاصل نخواهد شد. این شرایط عبارت بودند از:
1- فراهم آوردن تمامی شرایط و لوازم پیشروی.
2- افزایش توانایی مهندسی.
3- گسترش سازمان رزم به طور کلی، به صورتی که با طولانی شدن جنگ و درگیری، امکان و توانایی ادامه نبرد با دشمن را از دست ندهیم.
4- گسترش سازمان یگانهای زرهی ، به منظور امکان ادامه جنگ در روشنایی روز و رویارویی با نیروهای زرهی دشمن. (1).
1) مأخذ 10، ص 33 و 34.
